วันศุกร์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2554

Christmas !!~



Christmas or Christmas Day (Old English: Crīstesmæsse, literally "Christ's mass") is an annual commemoration of the birth of Jesus Christ, celebrated generally on December 25 as a religious and cultural holiday by billions of people around the world. A feast central to the Christian liturgical year, it closes the Advent season and initiates the twelve days of Christmastide. Christmas is a civil holiday in many of the world's nations, is celebrated by an increasing number of non-Christians, and is an integral part of the Christmas and holiday season.

The precise day of Jesus' birth, which historians place between 7 and 2 BC, is unknown.In the early-to-mid 4th century, the Western Christian Church first placed Christmas on December 25, a date later adopted also in the East. Theories advanced to explain that choice include that it falls exactly nine months after the Christian celebration of the conception of Jesus, or that it was selected to coincide with either the date of the Roman winter solstice or of some ancient pagan winter festival.

The original date of the celebration in Eastern Christianity was January 6, in connection with Epiphany, and that is still the date of the celebration for the Armenian Apostolic Church and in Armenia, where it is a public holiday. As of 2011, there is a difference of 13 days between the modern Gregorian calendar and the older Julian calendar. Those who continue to use the Julian calendar or its equivalents thus celebrate December 25 and January 6 on what for the majority of the world is January 7 and January 19. For this reason, Ethiopia, Russia and Ukraine celebrate Christmas, both as a Christian feast and as a public holiday, on what in the Gregorian calendar is January 7.

The popular celebratory customs associated in various countries with Christmas have a mix of pre-Christian, Christian and secular themes and origins. Popular modern customs of the holiday include gift giving, Christmas music and caroling, an exchange of Christmas cards, church celebrations, a special meal, and the display of various decorations, including Christmas trees, lights, nativity scenes, garlands, wreaths, mistletoe, and holly. In addition, several closely related and often interchangeable figures, known as Santa Claus, Father Christmas, Saint Nicholas and Kris Kringle among other names, are associated with bringing gifts to children during the Christmas season and have their own body of traditions and lore. Because gift-giving and many other aspects of the Christmas festival involve heightened economic activity among both Christians and non-Christians, the holiday has become a significant event and a key sales period for retailers and businesses. The economic impact of Christmas is a factor that has grown steadily over the past few centuries in many regions of the world


วันอาทิตย์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2554

วิตามินซีกับไข้หวัด



วิตามินซี (หรือ ascorbic acid) เป็นสารที่มีตามธรรมชาติ ถ้าหากขาดจะทำให้เกิดโรคเลือดออกตามไรฟัน (Scurvy) ซึ่งปัจจุบันพบได้น้อยแล้ว ทั้งนี้เพราะอาหารสำเร็จรูป ขนม และเครื่องดื่มหลายชนิดผสมวิตามินซีเข้าไปด้วย ดังนั้นในวันๆ หนึ่ง เราจึงได้วิตามินซีเข้าไปโดยไม่รู้ตัวเป็นจำนวนไม่น้อย เพิ่มเติมจากวิตามินซีในอาหารตามธรรมชาติที่เรากินเข้าไป
เรื่องที่ว่าวิตามินซีใช้ป้องกันไข้หวัดนั้น เกิดจากการวิจัยของนักเภสัชวิทยาผู้มีชื่อเสียงมากท่านหนึ่งทำไว้เมื่อ ๒๐ ปีที่แล้ว ซึ่งพบว่า การได้รับวิตามินซีวันละ ๑-๓ กรัมจะช่วยป้องกันไข้หวัดได้ หรือหากได้รับขนาดสูงขึ้นไปถึง ๑๕ กรัมต่อวันจะรักษาไข้หวัดได้ด้วย แต่การวิจัยเรื่องนี้มีนักวิจัยท่านอื่นๆ ทำการวิจัยซ้ำอีก เพื่อพิสูจน์ยืนยันกลับไม่มีใครสามารถสรุปได้ว่า วิตามินซีป้องกันไข้หวัดได้จริงหรือไม่


อย่างไรก็ตามคนเราก็ต้องการวิตามินซีทุกวัน เพื่อใช้ในการทำงานตามปกติของร่างกาย ปริมาณวิตามินซีที่ผู้ใหญ่แต่ละคนต้องได้รับต่อวัน คือ ๖๐ มิลลิกรัม (๑,๐๐๐ มิลลิกรัมเท่ากับ ๑ กรัม) หากได้รับสูงเกินขนาด เช่น เกิน ๑ กรัมต่อวัน อาจทำให้เกิดผลข้างเคียงได้ เช่น ท้องเดิน ปั่นป่วนท้อง เกิดนิ่วในทางเดินปัสสาวะ กระดูกบาง น้ำตาลในเลือดสูง รวมทั้งอาจทำให้ภูมิต้านทานต่อเชื้อแบคทีเรียตกต่ำลงไปด้วย ยิ่งไปกว่านั้นหากได้รับวิตามินซีในขนดสูงเป็นเวลานานๆ แล้วหยุดบริโภคทันทีอาจทำให้เกิดเลือดออกตามไรฟันหรือฟันโยกได้ ดังนั้นหากผู้ใดบริโภควิตามินซีในขนาดสูงเป็นเวลานานๆ เวลาหยุดจึงไม่ควรหยุดทันที ต้องค่อยๆ ลดขนาดลงทีละน้อย คำแนะนำต่อคำถามที่คุณสุชาดีถามมาคือให้ใช้ทางสายกลางครับ คือหากต้องการได้รับวิตามินซีในขนาดสูง (เผื่อไว้ว่าอาจจะป้องกันไข้หวัดได้บ้าง) แหล่งของวิตามินซีที่แนะนำ คือ วิตามินซีจากแหล่งธรรมชาติ คือ ในผักผลไม้ครับ เพราะมีโอกาสน้อยที่จะบริโภควิตามินซีจนเกินขนาด และข้อดีอีกประการหนึ่ง คือ เชื่อว่าวิตามินซีจากธรรมชาติให้ประสิทธิภาพดีกว่าวิตามินสังเคราะห์

วิตามินซีจะพบมากในผักโขม ดอกขี้เหล็ก พริกหยวกแดง พริกชี้ฟ้าเขียว พริกหวาน ยอดสะเดา บร็อคโคลี่ มะระขี้นก มะกอก มะปราง ฝรั่ง และผลไม้รสเปรี้ยวอื่น ๆ

วันพุธที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

Mark Twain



Mark Twain, Samuel Langhorne Clemens ke likhe waala naam hai (30 November 1835 - 21 April 1910), ek jaane maane American writer rahaa jiske janam Florida, Missouri me bhais rahaa. Uu writer bane se pahile ek newspaer me aur ek riverboat ke pilot rahaa.
Clemens ke jaada kar ke uske fiction writing ke khatir jaana jaawat rahaa. Uske pahila published story, 1865 me, rahaa The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County.
Huckleberry Finn bhi bahut famous bhais aur dher log iske Clemens' ke sab se achchhaa kaam maane hai. Ii book ek goraa larrka aur black escaped slave ke baare me southern United States me baised hai.
Samuel Langhorne Clemens ke janam Florida, Missouri me November 30 1835 me bhais rahaa. Uu ek Tennessee country merchant, John Marshall Clemens (August 11, 1798 – March 24, 1847), aur Jane Lampton Clemens (June 18, 1803 – October 27, 1890) ke larka rahaa. Twain, saat larrkan ke palwaar me sixth rahaa. Uske haali tiin bhaiya bahini jinda rahe paain. Jab Twain chaar saal ke rahaa tab uske palwaar Hannibal, Missouri,me rahe ke khati chal diin, jon ki Mississippi River pe rahaa. Jab Twain 11 saal ke rahaa tab uske pitaji ke maut hoe gais. Agle saal uu ek printer ke appentice ban gais. 1851 me uu typesetter ke kaam suru kar diis aur Hannibal Journal, a newspaper owned by his brother Orion, me bhi likhe lagaa. Jab uu 18 saal ke rahaa, tab uu ek printer ke kaam New York City, Philadelphia, St. Louis, aur Cincinnati me karis.

วันพุธที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

ประชากรโลก คนที่ 7,000 ล้าน


ทารกเพศหญิงชื่อดานิกา เมย์ คามาโช น้ำหนักแรกเกิด 2.5 กิโลกรัม ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นที่โรงพยาบาลโฮเซ่ ฟาเบลลา เมโมเรียล ในกรุงมะนิลา เป็นลูกของนางคามิล และนายฟลอรันเต แต่เธอเกิดก่อนเที่ยงคืนวันอาทิตย์ 2 นาที อย่างไรก็ตาม แพทย์ที่ทำคลอด ได้เลือกที่จะให้หนูน้อยเกิดวันจันทร์
ชื่อ "ดานิกา" มีความหมายว่า ดาวประกายพรึก หรือดาวศุกร์ ในภาษาตากาล็อก เป็นลูกคนที่สองของครอบครัวคามาโช
ทั้งนี้ ทารกได้ของขวัญมากมาย รวมทั้งเค้กช็อกโกแลต ที่มีข้อความ 7บี ฟิลิปปินส์ ซึ่งหมายถึงประชากรคนที่ 7,000 ล้านของโลกอยู่ในฟิลิปปินส์ พร้อมได้รับการประกาศให้เป็นหนึ่งในประชากรคนที่ 7,000 ล้านของโลก

วันอาทิตย์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

Marie Curie




Marie Skłodowska Curie (7 November 1867 – 4 July 1934) was a Polish–French physicist–chemist famous for her pioneering research on radioactivity. She was the first person honored with two Nobel Prizes—in physics and chemistry. She was the first female professor at the University of Paris. She was the first woman to be entombed on her own merits (in 1995) in the Paris Panthéon.[citation needed]
She was born Maria Salomea Skłodowska in Warsaw, in Russian Poland, and lived there to the age of 24. In 1891 she followed her older sister Bronisława to study in Paris, where she earned her higher degrees and conducted her subsequent scientific work. She shared her Nobel Prize in Physics (1903) with her husband Pierre Curie (and with Henri Becquerel). Her daughter Irène Joliot-Curie and son-in-law, Frédéric Joliot-Curie, would similarly share a Nobel Prize. She was the sole winner of the 1911 Nobel Prize in Chemistry. Curie was the first woman to win a Nobel Prize, and is the only woman to win in two fields, and the only person to win in multiple sciences.
Her achievements include a theory of radioactivity (a term that she coined), techniques for isolating radioactive isotopes, and the discovery of two elements, polonium and radium. Under her direction, the world's first studies were conducted into the treatment of neoplasms, using radioactive isotopes. She founded the Curie Institutes: the Curie Institute (Paris) and the Curie Institute (Warsaw).
While an actively loyal French citizen, Skłodowska–Curie (as she styled herself) never lost her sense of Polish identity. She taught her daughters the Polish language and took them on visits to Poland. She named the first chemical element that she discovered "polonium" (1898) for her native country. During World War I she became a member of the Committee for a Free Poland (Komitet Wolnej Polski). In 1932 she founded a Radium Institute (now the Maria Skłodowska–Curie Institute of Oncology) in her home town, Warsaw, headed by her physician-sister Bronisława.

วันพุธที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554

Art Clokey





Arthur "Art" Clokey (October 12, 1921 – January 8, 2010) was a pioneer in the popularization of stop motion clay animation, beginning in 1955 with a film experiment called Gumbasia, influenced by his professor, Slavko Vorkapich, at the University of Southern California.

From the Gumbasia project, Art Clokey and his wife Ruth invented Gumby. Since then Gumby and his horse Pokey have been a familiar presence on television, appearing in several series beginning with the Howdy Doody Show and later The Adventures of Gumby. The characters enjoyed a renewal of interest in the 1980s when American actor and comedian Eddie Murphy parodied Gumby in a skit on Saturday Night Live. In the 1990s Gumby: The Movie was released, sparking even more interest.

Clokey's second most famous production is the duo of Davey and Goliath, funded by the Lutheran Church in America


Biography


Clokey was born Arthur Charles Farrington in Detroit, Michigan. When he was nine years old, his parents divorced and he stayed with his father, Charles Farrington. After his father died in a car accident, he went to live with his mother in California, but his stepfather had no interest in raising another man's son, and so Arthur was sent to an orphanage. When he was 12, he was adopted by Joseph W. Clokey, a classical music composer and organist who taught music at Pomona College in Claremont, California. He schooled Arthur in painting, drawing, and film making while also taking him on journeys to Canada and Mexico. The aesthetic environment later became the home of Clokey's most famous character, Gumby, whose name derives from his childhood experiences during summer visits to his grandfather's farm, when he enjoyed playing with the clay and mud mixture called "gumbo".

At Webb School in Claremont, young Clokey came under the influence of teacher Ray Alf, who took students on expeditions digging for fossils and learning about the world around them. Clokey later studied geology at Pomona College, before leaving Pomona in 1943 to join the military during World War II. He graduated from his adoptive father's alma mater, Miami University, in 1948.[citation needed]

Art Clokey also made a few highly experimental and visually inventive short clay animation films for adults, including his first student film Gumbasia (1955), the visually rich Mandala (1977) — described by Clokey as a metaphor for evolving human consciousness — and the equally bizarre The Clay Peacock (1963), an elaboration on the animated NBC logo of the time.Consisting of animated clay shapes contorting to a jazz score, Gumbasia so intrigued Samuel G. Engel, then president of the Motion Pictures Producers Association, that he financed the pilot film for what became Clokey's The Gumby Show (1957). The title Gumbasia was in homage to Walt Disney's Fantasia.

Clokey is credited with the clay-animation title sequence for the 1965 beach movie Dr. Goldfoot and the Bikini Machine starring Vincent Price and Frankie Avalon. His son, Joe Clokey, continued the Davey and Goliath cartoon in 2004. In March 2007, KQED-TV broadcast an hour-long documentary Gumby Dharma as part of their Truly CA series.

In 1995, Clokey and Dallas McKennon teamed up again for Gumby: The Movie, a feature film. The movie was not a success at the box office and was widely panned by critics.

In the mid-1990s, Nickelodeon aired every episode of Gumby for its anchor spots at 8 a.m. and 2 p.m. It was on top of their ratings for over three years.

Art Clokey died in his sleep on January 8, 2010, at age 88, at his home in Los Osos, California after suffering from a recurrent bladder infection.

The 12th of October 2011 would have been his 90th birthday. Google paid homage to Clokey's life and works with an interactive Google doodle in the style of his
clay animations.

วันเสาร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2554

คำพูด และ คำคมของ Steve Jobs


1. อย่าทิ้งความกระหาย อย่าคลายความซื่อ

2. ผมถูกไล่ออก แต่ผมยังมีความรักอยู่นั่นทำให้ผมตัดสินใจเริ่มต้นใหม่

3. อย่าตกเป็นทาสของกฎเกณฑ์-นั่นคือการใช้ชีวิตตามความคิดของคนอื่น อย่าปล่อยให้เสียงของคนอื่นดังกลบเสียงของหัวใจเราเอง

4. เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตเราจะหมดไปกับงาน วิธีเดียวที่จะทำให้เรามีความสุขกับงานที่ทำก็คือ เมื่อเราทำงานที่ยอดเยี่ยม และวิธีเดียวที่จะทำให้ได้งานออกมายอดเยี่ยม คือ เมื่อเรารักงานที่เราทำ

5. ความตายเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ธรรมชาติให้เรามา เป็นผู้นำความเปลี่ยนแปลงกำจัดของเก่าเพื่อสละพื้นที่ให้กับของใหม่

6. คิดอย่างแตกต่าง

7. "คิดต่าง" อย่า "มัวแต่ยืนอยู่ในแถวเหมือนพวกแกะ"

8. คุณอยากใช้ชีวิตที่เหลือขายน้ำหวาน หรืออยากมีโอกาศเปลี่ยนแปลงโลก?

9. คุณ ไม่สามารถเพียงถามลูกค้าว่าพวกเขาต้องการอะไร แล้วพยายามมอบสิ่งที่พวกเขาต้องการให้พวกเขา เพราะกว่าคุณจะผลิตของสิ่งนั้นสำเร็จ พวกเขาก็อยากได้ของใหม่แล้ว

10. ผมเชื่อว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่แยกระหว่างเจ้าของกิจการที่ประสบความสำเร็จและไม่ประสบความสำเร็จคือ ความไม่ยอมแพ้ล้วนๆ



วันเสาร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ยากันยุงสมุนไพรจากธรรมชาติ 100%







ส่วนผสมยากันยุงสมุนไพรจากธรรมชาติ 100%

1.เปลือกส้มแห้ง 150 กรัม
2.ตะไคร้หอม 50 กรัม
3.ขี้เลื่อย 50 กรัม
4.แป้งเปียก 200 กรัม

วิธีทำยากันยุงสมุนไพรจากธรรมชาติ 100%

1.นำเปลือกส้มและตะไคร้หอมมาหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ
2.นำขี้เลื่อยไปตากแดดให้แห้ง แล้วนำมาบดละเอียด
3.นำเปลือกส้ม 3 ส่วน ตะไคร้หอม 1 ส่วน ขี้เลื่อย 1 ส่วน ผสมกัน แล้วนำแป้งเปียกคลุกรวมกันให้เหนียวเหมือนชันยาเรือ
4.เสร็จแล้วนำไปใส่บล็อกหรือแม่พิมพ์ แล้วนำไปตากแดดให้แห้งสนิท โดยใช้เวลาประมาณ 2-3 วัน
5.บรรจุใส่บรรจุภัณฑ์ พร้อมใช้หรือจำหน่าย

วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2554

5 ภาพเขียนที่แพงที่สุดในโลก




แน่นอนว่าภาพ Mona Lisa (La Gioconda) ที่วาดโดยจิตรกรเรืองนาม Leonardo da Vinci (1452-1519) ซึ่งวาดขึ้นในช่วงปี 1503–1507 ปัจจุบันเป็นสมบัติของรัฐบาลฝรั่งเศส จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ Muse du Louvre ในกรุงปารีส เป็นภาพที่ไม่มีวันนำออกมาประมูลขายได้ แต่มันเป็นภาพเขียนมีการประกันภัยที่สูงที่สุดในประวัติศาสตร์ ในวันที่ 14 ธันวาคม 1962 ภาพนี้ได้รับการประกันภัยสูงถึง $ 100 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ก่อนที่จะนำออกไปแสดงยังสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาหลายเดือน และในปี 2006 ภาพนี้จะมีมูลค่าเพิ่มสูงถึงราวๆ $ 670 ล้านเหรียญสหรัฐฯ เลยทีเดียว 10 ภาพเขียนที่แพงที่สุดในโลก


1. Portrait of Dr. Gachet by Vincent van Gogh ($116,790,000)
ผู้ที่ซื้อภาพนี้ไปคือนาย Ryoei Saito มหาเศรษฐีนักธุรกิจชาวญี่ปุ่น



2. Bal au moulin de la Galette by Pierre-Auguste Renoir ($110,420,000)
ภาพนี้มีด้วยกัน 2 รูป และเป็นชื่อเดียวกันด้วย ภาพใหญ่กว่าจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ Muse d'Orsay ที่กรุงปารีส ส่วนภาพเล็กถูกประมูลขายไปให้กับนาย Ryoei Saito ซึ่งซื้อไปพร้อมกับภาพเหมือนของ Dr. Gachet




3. Garcon a la Pipe by Pablo Picasso ($106,910,000)
ภาพนี้ถูกประมูลขายไปในราคาสูงถึง $ 104.1 ล้านเหรียญสหรัฐฯ โดยสถาบัน Sotheby ในกรุงนิวยอร์ค





4. Dora Maar au Chat by Pablo Picasso ($95,216,000)
เขีนยโดยPablo Picasso จิตรกรเอกชาวสเปน ผู้หญิงในภาพคือ Dora Maar ภรรยาของเขากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ และมีแมวตัวน้อยเกาะอยู่บนไหล่ของเธอ ผู้ไม่ประสงค์ออกนามเป็นผู้ที่ประมูลได้ไป





5. Irises by Vincent van Gogh ($78,400,000) ภาพดอก Irises วาดโดย Vincent van Gogh จิตรกรชาวดัทช์ ปัจจุบันภาพนี้เป็นสมบัติของพิพิธภัณฑ์ Getty Museum ในลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา






Freddie Mercury



Freddie Mercury (né Farrokh Bulsara le 5 septembre 1946 à Stone Town, dans le protectorat de Zanzibar et mort le 24 novembre 1991 à Londres) est un chanteur et musicien britannique, notamment connu comme chanteur du groupe rock Queen.

Avec une grande étendue vocale et une bonne maîtrise de quelques techniques d'opéra, il demeure, parmi les plus grands chanteurs de rock du XXe siècle, l'un des plus populaires et techniquement accomplis. Avec Queen, il compose la plupart de ses grands succès, dont Bohemian Rhapsody, Somebody to Love, We Are the Champions, We Will Rock You et Crazy Little Thing Called Love. Il apparaît sur la « liste des cent Britanniques les plus célèbres » établie en 2002 par vote national ; il y est classé cinquante-huitième.

วันพุธที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554

Pierre de Fermat



Pierre de Fermat, né dans la première décennie du XVII siècle, à Beaumont-de-Lomagne, près de Montauban, et mort le 12 janvier 1665 à Castres, est un juriste et mathématicien français, surnommé « le prince des amateurs ». Il est en même temps un habile helléniste. Il s'est aussi intéressé aux sciences physiques ; on lui doit notamment le principe de Fermat en optique.
Son père, Dominique Fermat, était un marchand aisé de Beaumont-de-Lomagne, doué en calcul. Ce bourgeois et second consul de la ville est connu comme marchand de cuir (et autres denrées) ; il s'est marié successivement à Françoise Cazeneuve, fille d'un marchand aisé (et ce jusqu'en 1603 au moins), puis à Claire de Long, fille de Clément de Long seigneur de Barès (et ce avant 1607). On ne sait cependant laquelle de ces deux femmes fut la mère du mathématicien Plusieurs actes témoignent de la naissance d'un enfant Fermat du nom de Pierre, l'un baptisé le 31 octobre 1605, l'autre durant l'année 1608.
La maison où est né le mathématicien, et qui abrite de nos jours l'office de tourisme, est une maison familiale sur laquelle il n'y a pas de doute car elle fut occupée, de 1577 à 1707, par quatre générations de Fermat. Pour autant, on ne sait pas davantage où Pierre de Fermat a fait ses études primaires. Par la suite, il suit des études de droit à Toulouse et à l'université d'Orléans, de laquelle il sort bachelier de droit civil en 1631.


Derniers travaux

Les grands écrits que l'on a retrouvés de lui sont des annotations dans des textes renommés tels l'Arithmetica de Diophante et une partie de sa correspondance avec les scientifiques du XVIIe siècle. Ce n'est qu'en 1670 que son théorème est exposé au public. Il commente, en l'étendant, Diophante, et rétablit avec une admirable sagacité plusieurs ouvrages perdus d'Apollonius et d'Euclide. Tant par sa vie, assez peu connue, que par la rareté de sa production, Fermat laisse après lui l'image d'un savant dissimulant ses méthodes, et laisse le regret que quelques-unes se soient perdues avec lui.
En 1662 il publie son mémoire, écrit cinq ans plus tôt : Synthèse pour les réfractions. Il s'oppose ainsi de façon définitive à Descartes, qui dans sa dioptrique, expliquait les lois de l'optique en comparant la lumière à une balle soumise à diverses forces. Fermat se base sur le principe qui anime toute sa vie : « La nature agit toujours par les voies les plus courtes et les plus simples. » Les discussions reprennent avec les épigones du philosophe de la Haye, Clerselier et Cureau de la Chambre. Élégant comme à son habitude, Fermat finit par abandonner la lutte, pourvu qu'on lui reconnaisse ses mérites de géomètre. La suite de l'histoire des sciences lui donnera raison.
Durant toute sa vie, le magistrat-mathématicien a participé aux activités de sa commune, présidant les conseils et prenant une part active dans la municipalité. On le disait très charitable. Deux de ses filles, Catherine et Louise, y furent baptisées, les 20 août 1641 et 28 juin 1655. Après 1660, sa santé devint chancelante. Le 9 janvier 1665 il fit le rapport d'une affaire à la Chambre du parlement de Castres ; le 12 du même mois, il cessait de vivre. Aucune pompe n'entoura ses funérailles. Un éloge de Charles Perrault fut publié un mois après sa mort dans le Journal des Savants (le 7 février).

วันอาทิตย์ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2554

12 สิงหา วันแม่





ความเป็นมา
งานวันแม่จัดขึ้นครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2486 ณ.สวนอัมพร โดยกระทรวงสาธารณสุข แต่ช่วงนั้นเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 งานวันแม่ในปีต่อมาจึงต้องงดไป เมื่อวิกฤติสงครามสงบลง หลายหน่วยงานได้พยายามให้มีวันแม่ขึ้นมาอีก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร และมีการเปลี่ยนกำหนดวันแม่ไปหลายครั้ง ต่อมาวันแม่ที่รัฐบาลรับรอง คือวันที่ 15 เมษายน โดยเริ่มจัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2493 แต่ก็ต้องหยุดลงอีกในหลายปีต่อมา เนื่องจากกระทรวงวัฒนธรรมถูกยุบไป ส่งผลให้สภาวัฒนธรรมแห่งชาติ ซึ่งรับหน้าที่จัดงานวันแม่ขาดผู้สนับสนุน ต่อมาสมาคมครูคาทอลิกแห่งประเทศไทย ได้จัดงานวันแม่ขึ้นอีกครั้ง ในวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2515
แต่จัดได้เพียงปีเดียวเท่านั้น จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2519 คณะกรรมการอำนวยการสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ จึงได้กำหนดวันแม่ขึ้นใหม่ให้เป็นวันที่แน่นอน โดยถือเอาวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ วันที่ 12 สิงหาคมเป็นวันแม่แห่งชาติ และกำหนดให้ดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ คือ ดอกมะลิ




วันพฤหัสบดีที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

อเล็กซานเดอร์ คาลเดอร์


วันเกิด 22 กรกฎาคม ค.ศ. 1898
เพนซิลเวเนีย, สหรัฐอเมริกา

วันเสียชีวิต 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1976
นิวยอร์ก, สหรัฐอเมริกา
เชื้อชาติ อเมริกัน

สาขา ประติมากรรม
ารศึกษา/ฝึก Stevens Institute of Technology
Art Students League of New York

ยุค ลัทธิเหนือจริง

งานสำคัญ Cirque Calder (ค.ศ. 1926-ค.ศ. 1931)
Aztec Josephine Baker (ราว ค.ศ. 1929)
International Mobile (ค.ศ. 1949)
Flamingo (ชิคาโก, 1973
)

คาลเดอร์ผู้เกิดที่ลอว์ตันในรัฐเพนซิลเวเนียในสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่22 กรกฎาคม ค.ศ. 1898 มาจากครอบครัวที่เป็นศิลปิน อเล็กซานเดอร์ สเตอร์ลิง คาลเดอร์ บิดาของคาลเดอร์เป็นประติมากรผู้มีชื่อเสียงผู้สร้างงานประติมากรรมสำหรับติดตั้งในที่สาธารณะหลายชิ้นส่วนใหญ่ในฟิลาเดลเฟีย ส่วนปู่ประติมากร อเล็กซานเดอร์ มิลน์ คาลเดอร์ เกิดที่สกอตแลนด์และอพยพมาฟิลาเดลเฟียในปี ค.ศ. 1868 งานที่เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดเป็นประติมากรรมขนาดใหญ่ของวิลเลียม เพนน์บนหอตึกเทศบาลเมืองฟิลาเดลเฟีย นาเนตต์ เลเดอเรอร์ คาลเดอร์มารดาของคาลเดอร์เป็นจิตรกรภาพเหมือนอาชีพผู้ได้รับการศึกษาจากสถาบันฌูเลียนและซอร์บอร์นในกรุงปารีสราวระหว่างปี ค.ศ. 1888 ถึงปี ค.ศ. 1893 ต่อมานาเนตต์ย้ายไปอยู่ที่ฟิลาเดลเฟียเมื่อไปพบกับอเล็กซานเดอร์ สเตอร์ลิง คาลเดอร์ขณะที่กำลังศึกษาอยู่ที่สถาบันวิจิตรศิลป์แห่งฟิลาเดลเฟีย บิดามารดาของคาลเดอร์สมรสกันเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1895 พี่สาวคนโตมาร์กาเร็ต หรือ เพ็กกี้ คาลเดอร์เกิดในปี ค.ศ. 1896 ต่อมาเมื่อสมรสก็เปลี่ยนชื่อเป็น มาร์กาเร็ต คาลเดอร์ เฮย์ส และเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ศิลปะมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์

ในปี ค.ศ. 1902 เมื่ออายุได้สี่ปีคาลเดอร์ก็เป็นแบบเปลือยให้กับประติมากรรม “The Man Cub” ที่สร้างโดยบิดาที่ในปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิทัน ในปีเดียวกันคาลเดอร์ก็สร้างงานหนึ่งในงานชิ้นแรกๆ เสร็จเป็นช้างที่ทำด้วยดินเหนียว

สามปีต่อมาเมื่อคาลเดอร์อายุได้เจ็ดปีและเมื่อพี่สาวอายุได้เก้าปี สเตอร์ลิง คาลเดอร์ก็ล้มป่วยด้วยวัณโรค บิดามารดาจึงไปรักษาตัวอยู่ที่ฟาร์มปศุสัตว์ที่ออราเคิลในแอริโซนาทิ้งลูกๆ ไว้ให้อยู่ในความดูแลของเพื่อนของครอบครัวอยู่ปีหนึ่ง ครอบครัวกลับมาพบกันอีกครั้งในเดือนมีนาคมปี ค.ศ. 1906 และพักอยู่ที่ฟาร์มในแอริโซนาจนถึงฤดูใบไม้ร่วงปีเดียวกัน

จากแอริโซนาครอบครัวคาลเดอร์ย้ายไปอยู่ที่แพซาดีนาในรัฐแคลิฟอร์เนีย ห้องใต้หลังคาของบ้านกลายเป็นห้องทำงานประติมากรรมห้องแรกของคาลเดอร์ เมื่อได้รับเครื่องมือชุดแรก คาลเดอร์ใช้เศษลวดทองแดงที่พบตามถนนและลูกปัดจากตุ๊กตาของพี่สาวในการทำเครื่องประดับ เมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1907 มารดาก็นำคาลเดอร์ไปชมเทศกาลพาเหรดดอกไม้ประจำปีแห่งแพซาดีนา (Tournament of Roses Parade) ที่คาลเดอร์ได้ดูการแข่งรถม้าสี่ตัว เหตุการณ์ดังว่าต่อมากลายมาเป็นผลงานละครสัตว์ของคาลเดอร์

ในปี ค.ศ. 1909 เมื่อเรียนอยู่ชั้นสี่คาลเดอร์ก็สลักรูปสุนัขและเป็ดจากแผ่นทองเหลืองเป็นของขวัญวันคริสต์มัสสำหรับบิดามารดา ประติมากรรมที่ทำเป็นสามมิติและเป็นจลนศิลป์ที่เคลื่อนไหวได้ เพราะจะเคลื่อนไหวเมื่อแตะเบาๆ งานประติมากรรมเหล่านี้มักจะได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นตัวอย่างผลงานสมัยแรกที่แสดงถึงแนวความสามารถของคาลเดอร์

ในปี ค.ศ. 1910 เมื่อการพักฟื้นของสเตอร์ลิง คาลเดอร์สิ้นสุดลง ครอบครัวก็ย้ายกลับไปฟิลาเดลเฟีย เมื่อคาลเดอร์ไปเข้าศึกษาอยู่ที่สถาบันเจอร์มันทาวน์อยู่ระยะหนึ่งและต่อมาโครทัน-ออน-ฮันสันในรัฐนิวยอร์ก ในโครทันระหว่างที่ศึกษาในขั้นมัธยมคาลเดอร์ได้มีโอกาสทำความรู้จักกับจิตรกร เอเวอเรตต์ ชินน์ ที่คาลเดอร์สร้างระบบที่ใช้พลังแรงดึงดูดสำหรับรถไฟกล

หลังจากโครทันครอบครัวคาลเดอร์ก็ย้ายไปสปุยเทนเดวิลในบร็องซ์ เพื่อให้ไปอยู่ใกล้กับห้องทำงานที่ถนนสายสิบที่สเตอร์ลิง คาลเดอร์เช่าไว้ทำงาน ขณะที่พำนักอยู่ที่สปุยเทนเดวิลคาลเดอร์ก็เข้าศึกษาที่โรงเรียนมัธยมยองเคอร์

ในปี ค.ศ. 1912 สเตอร์ลิง คาลเดอร์ได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าผู้ทำการแทนของแผนกประติมากรรมของการแสดงนิทรรศการนานาชาติปานามาแปซิฟิกในซานฟรานซิสโก คาลเดอร์เริ่มแสดงงานประติมากรรมในนิทรรศการที่จัดขึ้นในปี ค.ศ. 1915 ระหว่างที่ศึกษาอยู่ในระดับไฮสกูลระหว่างปี ค.ศ. 1912 ถึงปี ค.ศ. 1915 ครอบครัวคาลเดอร์ก็ย้ายไปมาระหว่างนิวยอร์กกับแคลิฟอร์เนีย ในบ้านที่อยู่ใหม่แต่ละที่บิดามารดาก็จะยกห้องใต้หลังคาไว้ให้เป็นห้องทำงานของคาลเดอร์ ในตอนปลายของสมัยเด็กคาลเดอร์พักอยู่กับเพื่อนในแคลิฟอร์เนียขณะที่บิดามารดาย้ายกลับไปนิวยอร์ก เพื่อจะได้เรียนจบได้ที่โรงเรียนมัธยมโลเวลล์ในซานฟรานซิสโก คาลเดอร์จบการศึกษาในปี ค.ศ. 1915




วันพุธที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

บิดาทางพันธุศาสตร์



Gregor Mendel




Biography

Mendel was born into an ethnic German family in Heinzendorf bei Odrau, Austrian Silesia, Austrian Empire (now Hynčice, Czech Republic), and was baptized two days later as Johann. He was the son of Anton and Rosine (Schwirtlich) Mendel, and had one older sister (Veronica) and one younger (Theresia). They lived and worked on a farm which had been owned by the Mendel family for at least 130 years. During his childhood, Mendel worked as a gardener, studied beekeeping, and as a young man attended Gymnasium (school) in Opava. Later, from 1840 to 1843, he studied practical and theoretical philosophy as well as physics at the University of Olomouc Faculty of Philosophy, taking a year off through illness. When Mendel entered the Faculty of Philosophy, the Department of Natural History and Agriculture was headed by Johann Karl Nestler, who conducted extensive research of hereditary traits of plants and animals, especially sheep. In 1843 Mendel began his training as a priest. Upon recommendation of his physics teacher Friedrich Franz, he entered the Augustinian Abbey of St Thomas in Brno in 1843. Born Johann Mendel, he took the name Gregor upon entering religious life. In 1851 he was sent to the University of Vienna to study under the sponsorship of Abbot C. F. Napp. At Vienna, his professor of physics was Christian Doppler. Mendel returned to his abbey in 1853 as a teacher, principally of physics, and by 1867, he had replaced Napp as abbot of the monasteryBesides his work on plant breeding while at St Thomas's Abbey, Mendel also bred bees in a bee house that was built for him, using bee hives that he designed. He also studied astronomy and meteorology, founding the 'Austrian Meteorological Society' in 1865.The majority of his published works were related to meteorology.





เกรเกอร์ โยฮันน์ เมนเดล




เกิดวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ.1822 เป็นบาทหลวงชาวออสเตรีย และในขณะเดียวกันเขาก็เป็นอาจารย์สอนหนังสือให้แก่นักเรียน สอนนักเรียน ถึงเรื่องพันธุ์กรรมด้วย เมนเดลมีความสนใจศึกษาด้านวิทยาศาสตร์โดยเฉพาะ ด้านพันธุศาสตร์ เขาได้ใช้สถานที่ภายในบริเวณวัดเพื่อทำการทดลองสิ่งต่างๆ ที่เขาสนใจ เมนเดลเริ่มต้นทดลองเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ.1856 เรื่องที่เขาทำการทดลองคือ การรวบรวมต้นถั่วหลายๆพันธุ์นำมาผสมกันหลายๆวิธีเขาใช้เวลาทดลองต่อเนื่องถึง 7 ปี จนได้ข้อมูลมากเพียงพอ ในปี ค.ศ.1865 เมนเดล จึงได้ รายงานผลการทดลอง ซึ่งเกี่ยวข้องกับการผสมพันธุ์ ต้นถั่ว ให้แก่ที่ประชุม Natural History Society ในกรุงบรุนน์ ( Brunn ) ผลงานของเขาได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ออกไปทั่วทวีปยุโรปและ อเมริกาในปีต่อมาคือปี ค.ศ.1866 ผลงานของเขาถูกปล่อยไว้นานถึง 34 ปี จนกระทั่งปี ค.ศ.1900 ได้มีนัก ชีววิทยา 3 ท่าน คือ ฮูโก เดอฟรีส์ ชาวฮอลันดา คาร์ล คอร์เรนส์ ชาวเยอรมันและ เอริช ฟอน แชร์มาค ชาวออสเตรเลีย ได้ทดลองผสมพันธุ์พืชชนิดอื่นๆ และได้ผลการทดลองตรงกับที่เมนเดลเคยรายงานไว้ ทำให้เมนเดลเป็นที่รู้จัก ในวงการพันธุศาสตร์นับแต่นั้นเป็นต้นมา
เขาได้รับการ สถาปนาสมณศักดิ์เป็นเจ้าอาวาสประจำโบสถ์ที่ Alt Brünn ภาระงานบริหารได้ทำให้เขาไม่มีเวลาทำการทดลองเรื่องการ ผสมพันธุ์พืชอีกเลย จนกระทั่งเขาเสียชีวิตลงในวันที่ 6 มกราคม ค.ศ.1884 ขณะมีอายุได้ 61 ปี ด้วยโรคหัวใจวาย ศพของเขาได้ถูกนำ ไปฝังที่สุสานใกล้โบสถ์ ในพิธีศพมีสานุศิษย์และชาวบ้านที่ได้เดินทางมาไว้อาลัยนักบวชคนหนึ่ง ซึ่งได้อุทิศชีวิตให้ทานแก่ผู้ยากไร้ แต่ไม่มีใครเลยจะรู้สักนิดว่า พวกเขากำลังร่ำลาอาลัยนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งของโลก

วันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

Hot! So Hot !!

วิธีที่จะช่วยคลายร้อนและไม่เดือดร้อนกระเป๋าตังค์

วิธีแรกคือ "กางร่มให้บ้าน"
เพื่อให้ตัวบ้านถูกแสงแดดน้อยที่สุด แค่ติดกันสาดของบ้านให้ยาวขึ้นเหมือนบ้านไทยโบราณเพื่อกันแสงแดดที่จะส่องเข้ามาในบ้านโดยตรง มีอีกวิ๊ที่ง่ายและได้ประโยชน์ที่สุดคือ " การปลูกต้นไม้" บริเวณรอบๆบ้านเพราะนอกจากต้นไม้จะช่วยให้ร่มเงาแก่บ้านแล้ว ยังช่วยดึงเอาความร้อนจากอากาศรอบๆบ้านทำให้อุณหภูมูใกล้เคียงลดลง

วิธีต่อมาคือ "ยอมให้ลมพัดผ่าน"
ทุกครั้งที่มีลมพัดผ่านตัวเรา เราจุรู้สึกเย็นสบาย ถ้าบ้านเรามีลมเย็นพัดผ่าน ก็ควรเปิดหน้าต่างแทนการเปิดเครื่องปรับอากาศ หรือไม่ก็เปิดเพียงพอเย็นแล้วปิดไป นอกจากนั้นควรจะ "เปิดรับแสงแดด" นอกจากจะไม่เปลืองไฟแล้ว ยังทำให้ห้องไม่อับชื้นอีกด้วย

วิธีสุดท้าย เราควรจะรู้จัก "การดูแลรักษา"
อุปกรณืไฟฟ้าในบ้านก็มีส่วนช่วยในการประหยัดพลังงานด้วยเช่นกัน เช่น เราควรหมั่นทำความสะอาดแผ่นกรองอากาศของเครื่องปรับอากาศบ่อยๆ เพื่อลดการเปลืองไฟในการทำงานทำงานของเครื่องปรับอากาศ ทำความสะอาดหลอดไฟในบ้าน เพราะจะช่วยเพิ่มแสงสว่างโดยไม่ต้องใช้พลังงานมากขึ้น ไม่นำของร้อนเข้าแช่ในตู้เย็น เพราะจะทำให้ตู้เย็นทำงานเพิ่มขึ้นกินไฟมากขึ้นเป็นต้น

วันพุธที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2554

Summer Solstice




The summer solstice occurs exactly when the Earth's axial tilt is most inclined towards the sun, at its maximum of 23° 26'. Though the summer solstice is an instant in time, the term is also colloquially used like Midsummer to refer to the day on which it occurs. Except in the polar regions (where daylight is continuous for many months), the day on which the summer solstice occurs is the day of the year with the longest period of daylight. The summer solstice occurs in June in the Northern Hemisphere north of the Tropic of Cancer (23°26'N) and in December in the Southern Hemisphere south of the Tropic of Capricorn (23°26'S). The Sun reaches its highest position in the sky on the day of the summer solstice. However, between the Tropic of Cancer and the Tropic of Capricorn, the highest sun position does not occur at the summer solstice, since the sun reaches the zenith here and it does so at different times of the year depending on the latitude of the observer. Depending on the shift of the calendar, the summer solstice occurs some time between December 21 and December 22 each year in the Southern Hemisphere, and between June 20 and June 21 in the Northern Hemisphere.

วันอังคารที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2554

Anne Frank


Annelies Marie "Anne" Frank ( pronunciation (help·info); 12 June 1929 – early March 1945)is one of the most renowned and most discussed Jewish victims of the Holocaust. Acknowledged for the quality of her writing, her diary has become one of the world's most widely read books, and has been the basis for several plays and films.

Born in the city of Frankfurt am Main in Weimar Germany, she lived most of her life in or near Amsterdam, in the Netherlands. By nationality, she was officially considered a German until 1941, when she lost her nationality owing to the anti-Semitic policies of Nazi Germany (the Nuremberg Laws). She gained international fame posthumously following the publication of her diary, which documents her experiences hiding during the German occupation of the Netherlands in World War II.

The Frank family moved from Germany to Amsterdam in 1933, the year the Nazis gained control over Germany. By the beginning of 1940, they were trapped in Amsterdam by the Nazi occupation of the Netherlands. As persecutions of the Jewish population increased in July 1942, the family went into hiding in the hidden rooms of Anne's father, Otto Frank's, office building. After two years, the group was betrayed and transported to concentration camps. Anne Frank and her sister, Margot, were eventually transferred to the Bergen-Belsen concentration camp, where they both died of typhus in March 1945.

Otto Frank, the only survivor of the family, returned to Amsterdam after the war to find that Anne's diary had been saved, and his efforts led to its publication in 1947. It was translated from its original Dutch and first published in English in 1952 as The Diary of a Young Girl. It has since been translated into many languages. The diary, which was given to Anne on her 13th birthday, chronicles her life from 12 June 1942 until 1 August 1944.

ดอกไม้วันไหว้ครู






ดอกมะเขือ เป็นดอกที่โน้มต่ำลงมาเสมอ ไม่ได้เป็นดอกที่ชูขึ้น คนโบราณจึงกำหนดให้เป็นดอกไม้สำหรับไหว้ครู ไม่ว่าจะเป็นครูดนตรี ครูมวย ครูสอนหนังสือ ก็ให้ใช้ดอกมะเขือนี้ เพื่อศิษย์จะได้อ่อนน้อมถ่อมตนพร้อมที่จะเรียนวิชาความรู้ต่างๆ นอกจากนี้มะเขือยังมีเมล็ดมาก ไปงอกงามได้ง่ายในทุกที่ เช่นเดียวกับหญ้าแพรก



ข้าวตอก เป็นสัญลักษณ์ของความมีระเบียบวินัย แม้ว่าโดยธรรมชาติแล้วคนเรามักจะมีความซุกซน ความเกียจคร้าน เป็นสมบัติมากบ้าง น้อยบ้างก็ตาม ตาเมื่อเขามีความต้องการศึกษาหาความรู้ เขาก็ต้องรู้จักควบคุมตนเองให้อยู่ในกรอบ ในระเบียบหรือในกฎเกณฑ์ที่สถาบันได้กำหนดไว้ ใครก็ตามหากตามใจตนเอง ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ บุคคลนั้นก็จะเป็นเหมือนข้าวเปลือกที่ถูกคั่ว แต่ไม่มีโอกาสได้เป็นข้าวตอก






ดอกเข็ม เพราะดอกเข็มนั้นมีปลายแหลม สติปัญญาจะได้แหลมคมเหมือนดอกเข็ม และก็อาจเป็นได้ว่า เกสรดอกเข็มมีรสหวาน การใช้ดอกเข็มไหว้ครู วิชาความรู้จะให้ประโยชน์กับชีวิต ทำให้ชีวิตมีความสดชื่นเหมือนรสหวานของดอกเข็ม


หญ้าแพรก เป็นหญ้าที่เจริญงอกงาม แพร่กระจายพันธ์ ไปได้อย่างรวดเร็วมาก หญ้าแพรกดอกมะเขือจึงมีความหมายซ่อนเร้นอยู่ คนโบราณจึงถือเอาเป็นเคล็ดว่า ถ้าใช้หญ้าแพรกดอกมะเขือไหว้ครูแล้ว สติปัญญาของเด็กจะเจริญงอกงามเหมือนหญ้าแพรกและ ดอกมะเขือนั่นเอง

วันเสาร์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ร้อนแบบนี้ ทำยังไงให้ตัวหอมทั้งวัน



เรามาเริ่มกันที่การเลือกน้ำหอมหรือโคโลญให้เหมาะกับหน้าร้อนก่อนเลยค่ะ ... หน้าร้อนอากาศอบอ้าวแบบนี้ น้ำหอมที่มีกลิ่นแนวหอมสดชื่น เย็นสบาย กลิ่นอ่อนๆ ถือว่าเป็นตัวเลือกที่เหมาะที่สุด อย่างเช่น น้ำหอมหรือโคโลญที่มีส่วนผสมของกลิ่นผลไม้ต่างๆ พวก orange blossom, pear, mint, ginseng และ ginger กลิ่นพวกนี้จะไม่ฉุนจนเกินไป กลิ่นหอมอ่อนจะสร้างความสดชื่นได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งน้องๆ คนไหนที่มีผิวมัน ซึ่งผิวชนิดนี้จะกระจายกลิ่นน้ำหอมที่ใช้ได้แรงมากกว่าสภาพผิวชนิดอื่นๆ น้ำหอมกลิ่นอ่อนๆ ถือว่าเหมาะที่สุดสำหรับหน้าร้อนนี้ค่ะ

แต่ถ้าน้องๆ กังวลว่า น้ำหอมกลิ่นอ่อนๆ ของเรานั้นจะอยู่กับเราได้ไม่ตลอดทั้งวัน แนะนำให้น้องๆ ลองหยดน้ำหอมใส่สำลีและใส่กระเป๋าเสื้อหรือกระเป๋ากางเกงไว้ วิธีนี้จะช่วยรักษากลิ่นหอมให้อยู่กับเราได้นานขึ้นค่ะ หรืออีกวิธีหนึ่งก็คือ ลองแตะน้ำหอมไปที่สัมภาระต่างๆ ในกระเป๋า เช่น ผ้าเช็ดหน้า ซองใส่โทรศัพท์ วิธีนี้จะช่วยให้กลิ่นหอมติดทนนานได้ และถ้าน้องๆ คนไหนกังวลว่าการฉีดหรือแตะน้ำหอมที่เสื้อผ้าแล้วจะทำให้เสื้อผ้าเกิดรอยด่างล่ะก็ ให้น้องๆ นำสำลีชุบน้ำหอม แล้วนำไปใส่ตู้เสื้อผ้าและปิดตู้ไว้ วิธีนี้จะช่วยให้กลิ่นหอมติดเสื้อผ้าโดยที่ไม่ต้องฉีดน้ำหอมเลยล่ะค่ะ

นอกจากนี้ยังมีอีกวิธีหนึ่งที่จะทำให้กลิ่นหอมติดตัวเราได้นานๆ คือ ให้เราใช้ Cotton Bud แตะน้ำหอมจากปากขวดแล้วไปแต้มตามบริเวณจุดชีพจรต่างๆ บนร่างกาย สาเหตุที่เราต้องใช้ Cotton Bud แทนใช้นิ้วมือแต้มจากปากขวดก็เพราะว่า การที่เราใช้นิ้วมือแตะปากขวดน้ำหอม อุณหภูมิจากนิ้วเราอาจทำให้กลิ่นของน้ำหอมเปลี่ยนได้ค่ะ ส่วนถ้าน้องๆ คนไหนอยากเพิ่มเสน่ห์ให้กับตัวเองล่ะก็ ลองฉีดน้ำหอมใส่ฝ่ามือเอาไว้ เวลาเราจับมือใครจะได้มีกลิ่นหอมน่าประทับใจยังล่ะคะ ยิ่งหน้าร้อนแบบนี้ด้วยแล้ว มือของบางคนอาจมีเหงื่อออกเยอะ วิธีนี้จะช่วยป้องกันกลิ่นไม่พึงประสงค์ได้ค่ะ

และถ้าอยากให้กลิ่นหอมติดตัวไปทั้งวัน น้องๆ ก็ลองเลือกใช้ แชมพูหรือครีมอาบน้ำ ที่มีกลิ่นเดียวกับน้ำหอมหรือโคโลญที่เราใช้ วิธีนี้จะช่วยสร้างกลิ่นหอมที่เป็นกลิ่นกายของเราเองซึ่งจะอยู่ได้คงทนกว่ากลิ่นน้ำหอม ส่วนในวันที่อากาศร้อนจัดซึ่งอาจทำให้เหงื่อออกและมีกลิ่นตัวได้ง่ายกว่าปกติ ให้น้องๆ ฉีดน้ำหอมห่างจากผมของเราประมาณ 1 ฟุต หรือฉีดน้ำหอมลงบนหวีที่ใช้หวีผม (เป็นน้ำหอมหรือโคโลญกลิ่นเดียวกับที่ฉีดตัว) วิธีนี้จะช่วยลดกลิ่นเหงื่อบนศรีษะของเราได้ในระดับหนึ่งค่ะ ...

สาหร่ายเถ้าแก่น้อย



นักธุรกิจหนุ่มในวัย 23 ต๊อบ-อิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์ ใครจะคิดว่า จากเด็ก
ที่ชอบเล่นเกมส์ออนไลน์ เรียนหนังสือไม่เก่ง ถูกประณามเป็นเด็กไม่เอาถ่าน
จะกลายเป็นเจ้าของธุรกิจสาหร่ายทอดร้อยล้านภายใต้ชื่อ “เถ้าแก่น้อย”

เปลี่ยน Passion เป็นโอกาส
แม้ในอดีต “อิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์” หรือ “ต๊อบ” ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท เถ้าแก่น้อย ฟู๊ดแอนด์มาร์เก็ตติ้ง จำกัด จะเคยเป็นหนุ่มน้อยหน้าตี๋ที่เกเร ย้อมผมทอง และติดเกมงอมแงม แต่เขาก็พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า ถ้าตั้งใจจะทำอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้ จากเด็กน้อยที่อยากเป็นนักธุรกิจเหมือนคุณพ่อ เพราะรู้สึกว่า “เท่” เวลาที่พ่อเดินไปไหนมาไหนแล้วมีลูกน้องคอยยกมือไหว้สวัสดี แต่เมื่อเติบใหญ่ฝันนั้นก็ค่อยๆ เลือนลางไปพร้อมๆ กับความเกเรของตัวเอง
จนวันหนึ่งเมื่อพี่ชายมาชวนให้ต๊อบทดลองเล่นเกมออนไลน์ ชีวิตเขาก็เปลี่ยนไป
ด้วยความชอบและความมุ่งมั่น ไม่นานต๊อบก็กลายเป็นที่หนึ่งในเซิร์ฟเวอร์ที่มีผู้เล่น 4-5 แสนคน จนมีคนมาขอเสนอซื้อไอเท็มจากเขาพร้อมโอนเงินก้อนแรกมาให้ ประกายไฟที่เริ่มริบหรี่จึงถูกจุดขึ้นอีกครั้ง
“พอมาเล่นเกมแล้วหาเงินได้ก็เริ่มรู้สึกว่า เฮ้ย มันไม่ยากอย่างที่คิด ไม่จำเป็นต้องเรียนเก่งก็หาเงินได้ นั่นคือจุดเริ่มต้น”
สร้างธุรกิจจากคำถามง่ายๆ
เมื่อมีขึ้นก็ย่อมมีลง เกมออนไลน์ที่เคยเฟื่องฟูก็ไม่พ้นวัฏจักรของ Product Life Cycle ที่เมื่อถึงเวลาเสื่อมถอย รายได้ของต๊อบก็หดหาย ประกอบกับวิกฤตเศรษฐกิจ 2540 ได้ส่งผลกระทบกับธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวเขาอย่างจัง
“มีอยู่วันหนึ่งผมไม่มีเงิน ก็เดินไปขอคุณแม่ คุณแม่เดินเข้าไปหยิบเงินในห้องนานมาก ประมาณ 10 กว่านาที ผมเลยเดินตามเข้าไป เห็นคุณแม่กำเงินไว้ทั้งน้ำตา จึงเกิดแรงบันดาลใจว่าต้องทำอะไรสักอย่าง”
สิ่งที่เคยวาดฝันไว้ในวัยเยาว์ว่าอยากเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยจึงเริ่มผุดเข้ามาในสมองเขาอีกครั้ง
วันหนึ่งเขาไปเดินงานแฟร์และพบกับแฟรนไชส์เครื่องคั่วเกาลัดจากประเทศญี่ปุ่น ด้วยความที่ชอบกินเกาลัดเป็นทุนเดิม จึงเกิดคำถามง่ายๆ ขึ้นมาในใจว่า “ทำไมคนอยากกินเกาลัดต้องไปซื้อที่เยาวราช” และคำถามนั้นก็กลายเป็นที่มาของธุรกิจแฟรนไชส์เกาลัดแบรนด์ “เถ้าแก่น้อย” ที่เติบโตมาจากเงินทุนของตัวเขาเองได้ในเวลาไม่นานนัก
แม้ต้องล้มลุกคลุกคลานในระยะแรก แต่เขาก็ปลุกปั้นเกาลัด “เถ้าแก่น้อย” จนสามารถขยายสาขาได้กว่า 30 สาขา ในระยะเวลาเพียงปีเศษเท่านั้น
แล้วจุดเปลี่ยนที่สำคัญก็มาถึงอีกครั้ง เมื่อวันหนึ่งเขาไปเดินตรวจร้านของตัวเองตามห้างสรรพสินค้า ด้วยความหิวเขาจึงแวะเวียนไปที่ร้านไอศกรีมแดรี่ควีนเจ้าประจำ และสังเกตเห็นสิ่งง่ายๆ ที่ใครๆ ก็เห็นว่า นอกจากไอศกรีมแล้วภายในร้านยังมีไส้กรอกวางขายอยู่ด้วย
คำถามง่ายๆ ที่เกิดขึ้นว่า “ทำไมร้านเราไม่มีไส้กรอกขายบ้าง” จึงกลายเป็นไอเดียให้ต๊อบขยาย Product Line จากเกาลัด ไปสู่ลำไยอบแห้ง ลูกพลับแห้ง และขยายไปสู่ “สาหร่ายทอด” ซึ่งเป็นสินค้าที่ทำให้ฝันของเขากลายเป็นจริงในเวลาต่อมา

บุกตลาดด้วยกลยุทธ์ “ป่าล้อมเมือง”
หลังจากค้นพบเทรนด์ในตลาดว่าขนมขบเคี้ยวสาหร่ายกำลังมาแรง เพราะบางสาขาสามารถขายสาหร่ายได้มากกว่าสินค้าหลักอย่างเกาลัด ต๊อบจึงเริ่มหันมาทำตลาดสาหร่ายอย่างจริงจัง โดยแปลงหลังบ้านให้เป็นโรงงานผลิตสาหร่ายทอด และทดลองเจาะตลาดยี่ปั๊วเป็นอันดับแรก
แม้ไม่ประสบความสำเร็จในเบื้องต้น แต่แทนที่จะย่อท้อเขากลับคิดการใหญ่ขึ้นด้วยการใช้กลยุทธ์ “ป่าล้อมเมือง” ซึ่งเป็นกลยุทธ์การกระจายสินค้าให้ครอบคลุมกลุ่มผู้บริโภค ที่เขาได้ยินแว่วๆ มาจากในทีวี

“ผมคิดว่าป่าน่าจะเป็นร้านสะดวกซื้อ ร้านสะดวกซื้อต้องมีสินค้าของเรา”
Seven Eleven จึงกลายเป็นเป้าหมายต่อไปของต๊อบ เพราะเป็นร้านสะดวกซื้อที่มีสาขามากที่สุดในประเทศไทย ถึงแม้ต้องผ่านอุปสรรคนานัปการ แต่สุดท้ายเมื่อเขาสามารถเจาะเข้า Seven Eleven ได้สำเร็จ แบรนด์เถ้าแก่น้อยก็เริ่มแจ้งเกิด

หลังจากปลูกป่าบนร้านสะดวกซื้ออย่าง Seven Eleven ได้สมใจแล้ว เขาก็ดำเนินกลยุทธ์ป่าล้อมเมืองต่อไป ด้วยการรุกเจาะเข้าไปในโมเดิร์นเทรดและซูเปอร์มาร์เก็ตต่างๆ อย่างต่อเนื่อง อาทิ Jiffy, Family Mart, Watsons, The Malls, Tops, Big C, Tesco Lotus, Carrefour

ทั้งยังเจาะไปตลาดต่างประเทศด้วยกลยุทธ์เชิงรุก คือไม่รอไปออกงานแฟร์กับกรมส่งเสริมการส่งออกเพื่อให้ตัวเองเป็น “ผู้ถูกเลือก” แต่บุกไปถึงตัว Distributor ในต่างแดนโดยตรง เพื่อให้ตัวเองเป็น “ผู้เลือก”

วิธีการของเขาแสนจะง่ายและธรรมดา เพียงเดินไปตามห้างในประเทศที่ต้องการเจาะตลาด แล้วพลิกดูซองขนมว่าใครเป็นผู้จัดจำหน่ายในประเทศเหล่านั้นบ้าง จากนั้นก็เตรียมตัวนำสินค้าของเถ้าแก่น้อยไปเสนอเพื่อเปิดการเจรจาพร้อมด้วยข้อเสนอในการสนับสนุนการทำตลาด

ด้วยวิธีการนี้ทำให้สินค้าของเถ้าแก่น้อยมีวางจำหน่ายแล้วใน 16 ประเทศ ด้วยสัดส่วนการส่งออกที่สูงถึง 60% เมื่อต้นปี 2550 แม้จะปรับลดลงเหลือ 40% ในปัจจุบันแต่มูลค่าตลาดต่างประเทศกลับมิได้ลดลง หากเป็นเพราะเขาเลือกที่จะกลับมารักษาฐานที่มั่นของตลาดในประเทศพร้อมรุกตลาดตีกันคู่แข่งอย่างจริงจังในปีที่ผ่านมา
“ผมไม่ใช่แบรนด์แรกที่เข้ามาในตลาด แต่ผมเป็นแบรนด์แรกที่เข้าไปอยู่ในใจผู้บริโภคได้”
คือคำกล่าวของต๊อบที่สะท้อนการทำตลาดของเถ้าแก่น้อยอย่างจริงจังในปี 2551 เนื่องจากตลาดต่างประเทศเริ่มมั่นคงในระดับหนึ่งแล้ว ด้วยยอดส่งออกกว่าเดือนละ 30 ล้านบาทเมื่อกลางปี 2550 ประกอบกับขณะนั้นค่าเงินบาทเริ่มแข็งตัว ทำให้ทิศทางการส่งออกเริ่มทำตลาดได้ยากขึ้น อีกทั้งตลาดในประเทศยังมีผู้เล่นหน้าใหม่ๆ ทยอยเปิดตัวเข้ามาแข่งขันทำตลาดอย่างต่อเนื่องมากกว่า 10 แบรนด์

“ตลาดสาหร่ายปี 2551 เติบโตสูงมากและผู้เล่นรายอื่นๆ พยายามสร้างแบรนด์ขึ้นมา เราจึงต้องพยายามสร้างแบรนด์เพื่อรักษาความเป็นที่หนึ่ง”

กลยุทธ์การทำตลาดของเถ้าแก่น้อยในปีที่ผ่านมาจึงมีท่วงทำนองที่ “ดุดัน” ด้วยการเพิ่มงบการตลาดขึ้นอีกเท่าตัว จาก 25 ล้านบาท เป็น 50 ล้านบาท เพื่อทำโฆษณาทีวีสื่อสารกับผู้บริโภคในวงกว้าง จากเดิมที่มุ่งเจาะแต่ช่องทาง Below the line ด้วยการโรดโชว์และทำโปรโมชั่น ณ จุดขาย

โฆษณาชิ้นแรกของ “เถ้าแก่น้อย” ที่เปิดตัวไปเมื่อต้นปี 2551 ด้วย Brand Concept ว่า “ถ้าเป็นสาหร่ายต้องเถ้าแก่น้อย” เพื่อตอกย้ำให้แบรนด์เถ้าแก่น้อยให้ติดปากผู้คนจนกลายเป็น Generic Name เหมือนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่เรียกแทนด้วย “มาม่า” และผงซักฟอกที่คนนิยมเรียกกันว่า “แฟ้บ”

“ผมสร้างแบรนด์โดยใช้โฆษณาโทรทัศน์ที่ชูคอนเซ็ปต์ว่า “Seaweed is สาหร่ายเถ้าแก่น้อย” เพราะหลายคนไม่รู้ว่า Seaweed แปลว่า สาหร่าย การนำครูคริส (คริสโตเฟอร์ ไรท์) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของครูสอนภาษาอังกฤษมาสอนคำนี้ แล้วพ่วงด้วยคำว่าเถ้าแก่น้อยลงไปด้วย ช่วยตอกย้ำว่าเถ้าแก่น้อยคือขนมสาหร่าย และขนมสาหร่ายคือเถ้าแก่น้อย”
ออก Sub-brand กินรวบตลาดสาหร่าย
หลังจากปล่อยโฆษณาออกมาตอนต้นปี เถ้าแก่น้อยก็รุกต่อไปด้วยกลยุทธ์การออก Sub-brand เพื่อเจาะตลาดคนรักสุขภาพโดยเฉพาะ

ซับแบรนด์ Curve ที่เปิดตัวออกมาเมื่อกลางปี 2551 จึงถูกวาง Positioning เพื่อเจาะเซ็กเมนต์วัยรุ่นผู้หญิงอายุ 18-28 ปี ที่ห่วงสุขภาพและกลัวอ้วน เพื่อให้แยกตลาดชัดเจนจากแบรนด์เถ้าแก่น้อยที่วาง Positioning ไว้ที่กลุ่มเด็กและวัยรุ่นทั่วไป

“เดี๋ยวนี้สินค้าเป็น Niche Market มากขึ้น จึงต้องมีการซอยย่อย Segment เพื่อเจาะให้ตรงกลุ่มเป้าหมาย สมัยนี้ไม่มีสินค้าที่ออกมาแล้วขายได้ครอบจักรวาลอีกต่อไปแล้ว Product จึงต้องเป็น Smart Product เพื่อแสดงความเป็นตัวตนของผู้บริโภคให้ได้ เหมือนมอเตอร์ไซค์ฟีโน่ที่ได้รับความนิยมเพราะบ่งบอกความเป็นตัวตนของผู้บริโภคได้”

ปี 2552 เถ้าแก่น้อยยังเตรียมออกซับแบรนด์ “ยากิโนริ” เพื่อเจาะตลาดสาหร่ายที่นำมาใช้ประกอบอาหาร จากการสำรวจพฤติกรรมผู้บริโภคที่พบว่า เทรนด์เกาหลีและญี่ปุ่นกำลังมาแรง ทำให้ร้านอาหารสไตล์เกาหลีและญี่ปุ่นเติบโตขึ้นนับสิบเท่าในเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา

“ตอนนี้พฤติกรรมของผู้บริโภคเปลี่ยนไปแล้ว จากเมื่อก่อนคนนิยมอาหารฝรั่ง แต่เดี๋ยวนี้ร้านอาหารสไตล์ญี่ปุ่นและเกาหลีมาแรง มีทั้งฟูจิ MK บาร์บีคิวพลาซ่า ยาโยอิ ฮาจิบัง ฯลฯ จากเมื่อก่อนมีประมาณ 2-3 ร้อยร้าน เดี๋ยวนี้มี 2-3 พันร้าน ปีนี้เราจึงเตรียมออกแบรนด์ “ยากิโนริ” เพื่อเจาะกลุ่มร้านอาหาร ด้วยการทำตัวเป็น Supplier สาหร่ายที่เราเป็นผู้นำเข้ามากที่สุดในขณะนี้”
แผนรุกตลาดปีวัว
นอกจากการออกซับแบรนด์เพื่อขยายสู่กลุ่มเป้าหมายใหม่ๆ ที่เถ้าแก่น้อยเตรียมไว้เล่นในปีนี้ ต๊อบยังเตรียมแผนเจาะตลาดปีวัวโดยตั้งเป้ายอดขายสวนกระแสเศรษฐกิจซบเซา ด้วยการเพิ่มช่องทางจัดจำหน่ายผ่าน Traditional Trade ที่เถ้าแก่น้อยยังกระจายสินค้าได้ไม่ครอบคลุม (เข้าถึงประมาณ 35%) ขณะที่ช่องทางโมเดิร์นเทรดอย่างซูเปอร์มาร์เก็ตและไฮเปอร์มาร์เก็ตก็ยังมีช่องว่างให้ชอนไชได้อยู่อีกประมาณ 14%

เพราะแม้ว่าจะดึงผู้จัดจำหน่ายที่มีเครือข่ายครอบคลุมทั่วประเทศอย่าง “ดีล์ทแฮม” มาช่วยกระจายสินค้าในปีที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีช่องว่างในตลาดให้เล่นเพราะสินค้าบางชนิดที่เพิ่งเข้าตลาดใหม่ๆ อาจยังไม่เป็นที่แน่ใจของ Traditional Trade ทำให้ไม่กล้าสต็อกสินค้า ซึ่งเป็นโจทย์ของเถ้าแก่น้อย ต้องอุดช่องว่างด้วยการรุกประชาสัมพันธ์ให้หนักขึ้นในปี 2552

และยังมีแผนเปิดตัวหนังโฆษณาตัวใหม่เพื่อตอกย้ำแบรนด์ในใจผู้บริโภคไปอีกหนึ่งสเต็ป ด้วย Brand Positioning คือ เถ้าแก่น้อยเป็นแบรนด์ที่จะเข้าไปอยู่ในความทรงจำของผู้บริโภคอย่างถาวร และ Product Positioning ที่วางไว้ว่าสาหร่ายเถ้าแก่น้อยต้องเป็นสาหร่ายที่มีคุณค่าทางโภชนาการ มีคุณภาพ และมีราคาย่อมเยา

พร้อมด้วยการแตกโปรดักส์ไลน์ใหม่ๆ ภายใต้แบรนด์เถ้าแก่น้อย และซับแบรนด์อื่นๆ อย่างต่อเนื่อง เพราะเขาอ่านทิศทางตลาดว่า ตลาดขนมขบเคี้ยวสาหร่ายจะเติบโตแบบดับเบิลไปได้อีกอย่างน้อย 3 ปี ก่อนที่การเติบโตจะเริ่มชะลอตัวและเข้าสู่จุดอิ่มตัวในที่สุด

“การที่ผลิตภัณฑ์จะไปอิ่มตัวที่ตรงจุดไหน ขึ้นอยู่กับ Product Innovation ว่าจะพัฒนาไปได้ไกลแค่ไหนด้วย”

และนี่เองที่ทำให้เถ้าแก่น้อยวางเป้ายอดขายในประเทศปี 2552 ไว้ถึง 1,500 ล้านบาท หากรวมกับยอดส่งออกที่วางไว้อีกประมาณ 20% ก็คงเฉียดๆ 2,000 ล้านบาท ซึ่งคงไม่ใช่ตัวเลขที่เลื่อนลอย เพราะ 4 ปีที่ผ่านมา ต๊อบได้พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่า เด็กหนุ่มหน้าตี๋ที่อายุยังไม่ครบเบญจเพสอย่างเขา “ทำได้จริงๆ”

ที่มาของแบรนด์
ชื่อแบรนด์เถ้าแก่น้อยมาจากพ่อของอิทธิพัทธ์พูดแซวกับเพื่อนในโทรศัพท์ เมื่อเห็นลูกชายกำลังเตรียมตัวออกไปเซ็นสัญญาตั้งบูธแฟรนไชส์เกาลัดในห้างแห่งหนึ่ง เมื่ออิทธิพัทธ์คิดไม่ออกว่าจะใช้ชื่ออะไรตอนที่กรอกแบบฟอร์มจึงกรอกไปว่า “ร้านเถ้าแก่น้อย”

ครั้งหนึ่งอิทธิพัทธ์เคยคิดจะเปลี่ยนแบรนด์ขนมสาหร่ายเป็น “เจโชว” เพราะไม่มั่นใจในชื่อแบรนด์ของตัวเอง แต่คนที่ช่วยออกแบบบรรจุภัณฑ์ทักท้วงไว้ ชื่อเถ้าแก่น้อยจึงฮิตติดตลาดสแน็กสาหร่ายมาจนทุกวันนี้

ไวรัสคอมพิวเตอร์

"ไวรัส" เป็นตัวการสร้างความเสียหายให้กับคอมพิวเตอร์ทั่วโลก แต่ละปีมีมูลค่าความเสียหายที่เกิดจาก "ไวรัส" นับเป็นจำนวนมหาศาล จนต้องมีการผลิตซอฟต์แวร์ต่อต้านออกมาเป็นทิวแถว แต่จะมีใครรู้บ้างว่า ใครเป็นผู้สร้างไวรัสคอมพิวเตอร์ให้ออกมาอาละวาดเป็นคนแรกของโลก

เมื่อ 25 ปีก่อน "ริชาร์ด สเครนต้า" หรือ "ริช" มีอายุเพียง 15 ปี เรียนอยู่เพียงชั้น ม.3 เขาเป็นผู้สร้างไวรัสคอมพิวเตอร์เป็นคนแรกของโลก ด้วยความที่อยากแกล้งเพื่อน ไวรัส "เอลก์ โคลนเนอร์ (Elk Cloner)" จึงถือกำเนิดขึ้น

"สเครนต้า" ปัจจุบันเป็นเจ้าของบริษัทรับเขียนโปรแกรม "Topix" เล่าให้ฟังว่า สมัยนั้นเขาและเพื่อนๆ ที่โรงเรียนเมาท์เลบานอนซีเนียร์ไฮสคูล ใกล้กับเมืองพิตสเบิร์ก สหรัฐอเมริกา ชอบแลกเกมและซอฟต์แวร์กัน เนื่องจากกฎหมายด้านซอฟต์แวร์ยังไม่เข้มงวด แต่เขาจะชอบเปลี่ยนข้อมูลในฟล็อปดิสก์ให้มีข้อความเยาะเย้ยเพื่อนๆ จนเพื่อนรู้แกวและไม่ชอบใจ หลายคนไม่ขอยืมดิสก์จากเขา

เมื่อความแค้นฝังอก เขาใช้เวลาปิดเทอมช่วงฤดูหนาวหาทางตอบโต้ ด้วยการใช้คอมพิวเตอร์ "แอปเปิ้ล II" ซึ่งเป็นคอมพิวเตอร์ที่ฮิตมากในยุคนั้น สร้างไวรัสประเภทที่เรียกว่า "บูต เซ็กเตอร์ (boot sector)" ขึ้นมา

วิธีการแพร่เชื้อไวรัสประเภทบูต เซ็กเตอร์ คือ พอเริ่มเปิดเครื่องดิสก์ที่ติดเชื้อไวรัสจะเข้าไปแทนที่หน่วยความจำในคอมพิวเตอร์ เมื่อใดก็ตาม ที่มีผู้นำแผ่นดิสก์สะอาดใส่เข้าไปในคอมพิวเตอร์ และพิมพ์คำว่า "catalog" เพื่อหารายชื่อของไฟล์ ดิสก์ใหม่นั้นก็จะติดไวรัสและเมื่อนำดิสก์ไปให้กับผู้อื่น ไวรัสก็จะติดคอมพิวเตอร์ตัวอื่นๆ เป็นไฟลามทุ่ง จนผู้ใช้คอมพิวเตอร์บางคนที่ไม่เคยพบเคยเจอไวรัส นึกว่า มนุษย์ต่างดาวเข้ามาทำลายระบบคอมพิวเตอร์ เพราะ "เอลก์ โคลนเนอร์" ทำให้ภาพที่จอกลับหัว ตัวอักษรกะพริบ และขึ้นข้อความประหลาดซึ่งเป็นกลอนที่ "สเครนต้า" แต่งขึ้นมาเองว่า "It will get on all your disks; it will infiltrate your chips."

อย่างไรก็ตาม พิษของ "เอลก์ โคลนเนอร์" ไม่ร้ายแรงนักเทียบกับไวรัสนับแสนหรือเกินล้านตัวไปแล้วในปัจจุบัน เพราะทำให้เพื่อนเพียงแต่รำคาญ

จนปี 1986 มีไวรัสที่จ้องเล่นงานระบบของไมโครซอฟต์ขึ้นมา "เบรน (Brain)" เป็นไวรัสที่สร้างขึ้นโดยสองพี่น้องชาวปากีสถาน คือ อัมจัด และ บาสิต ฟารูก เพื่อต้องการลงโทษผู้ที่ใช้ซอฟต์แวร์เถื่อน "เบรน" ไม่ได้สร้างความเสียหายมาก เพียงแต่ขึ้นเบอร์โทรศัพท์ร้านซ่อมคอมพิวเตอร์ของพวกเขาเท่านั้น

ปัจจุบัน ไวรัสแพร่โดยผ่านอีเมล์ เมื่อเปิดอีเมล์ออกอ่าน ไวรัสจะเข้าไปทำลายโปรแกรมรวมทั้งข้อมูลในคอมพิวเตอร์ และส่งอีเมล์บรรจุไวรัสไปยังอีเมลแอดเดรสของผู้อื่นโดยอัตโนมัติ อย่าง ไวรัส "เมลิสซา (Melissa)" เมื่อปี 1999 ไวรัส "เลิฟบั๊ก (Love Bug) เมื่อปี 2000 และ ไวรัส "โซบิ๊ก (SoBig) เมื่อปี 2003 นอกจากนี้ไวรัสยังแพร่ผ่านระบบเครือข่าย ซึ่งทำให้การแพร่กระจายรวดเร็วกว่าการเปิดอีเมล์เสียอีก และยังสามารถขโมยข้อมูลส่วนบุคคล เช่น พาสเวิร์ด เพื่อทำอีเมล์ขยะส่งไปและยากที่จะหาต้นตอ ผู้ที่ชอบเข้าไปเว็บไซต์ลามกยังติดไวรัสได้อย่างง่ายๆ ด้วย

เดฟ มาร์คัส ผู้จัดการด้านวิจัยของบริษัท McAfee Inc. ผู้ผลิตซอฟต์แวร์กำจัด "มัลแวร์" หรือซอฟต์แวร์ที่พัฒนาขึ้นโดยมีเจตนามุ่งร้ายต่อระบบคอมพิวเตอร์โดยเฉพาะ เช่น โทรจัน ฟิชชิ่ง สปายแวร์ กล่าวว่า เดี๋ยวนี้มีผู้สร้างมัลแวร์เพิ่มขึ้น วันหนึ่งมีมัลแวร์ใหม่ๆ ราว 150-175 ตัว ขณะที่ 5 ปีที่แล้ว พบมัลแวร์อาทิตย์ละประมาณ 100 ตัว อย่างไรก็ตาม การกำจัดมัลแวร์ไปจนถึงหนอนคอมพิวเตอร์ ไวรัส ได้สร้างรายได้ให้กับบริษัทผลิตซอฟต์แวร์ต่อต้านถึงปีละ 38,000 ล้านเหรียญ หรือ 1.3 ล้านล้านบาท


10 วิธีเรียนหนังสือให้เก่ง



1.มีโต๊ะและเก้าอี้สำหรับนั่งเรียนหนังสือที่บ้าน จำไว้ว่าสิ่งแวดล้อมที่ดีจะช่วยให้เรามีสมาธิในการเรียน
2.ตั้งเป้าหมายอย่างชัดเจนว่าจะอ่านแต่ละวิชา หรือทำการบ้านมากน้อยแค่ไหนและลงมือทำอย่างเต็มที่จนเสร็จ
3.บางวิชาที่ยากๆให้รวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ช่วยกันติว ช่วยกันเรียน ผลัดกันค้นคว้า ตั้งคำถาม จะช่วยให้เก่งกันยกกลุ่ม4.มีเวลาอ่านหนังสือทบทวนบทเรียนทุกๆวัน วันละนิดวันละหน่อย ฝึกจนเป็นนิสัย อย่าตั้งใจเรียนหนังสือเป็นพักๆ
5.ฝึกทักษะการเรียนอยู่เสมอๆ เช่น ฝึกอ่านให้เร็วขึ้น จดบันทึกเป็นระบบ จัดระเบียบความคิด และ สรุปเนื้อหาจะช่วยในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
6.นั่งใกล้ครูมากที่สุด จะได้ไม่มีอะไรมาดึง ความสนใจในการเรียนของเรา
7.ทำการบ้านหรือรายงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จทันเวลา ข้อนี้สำคัญมาก เพราะถ้าทำเสร็จเร็วเท่าไร จะมีเวลาอ่านหนังสือมากขึ้น
8.จัดลำดับความสำคัญของวิชาที่ต้องทำ เช่น วิชาไหนด่วนที่สุด หรือหัวข้อไหนไม่เข่าใจ ต้องเรียงลำดับไว้ และ ทำ ตามให้ได้
9.ทำความเข้าใจว่าครูผู้สอนแต่ละวิชามีการให้คะแนนอย่างไร คะแนนเก็บเท่าไร คะแนนสอบเท่าไร วางแผนทำคะแนนให้ดีในแต่ละส่วน
10.สำคัญที่สุดในการเรียน ก็คือมุ่งมั่นตั้งใจเรียนไม่มีใครช่วยเราได้ ถ้าตัวเราเองไม่อยากเรียนเก่ง เพราะฉะนั้นจำไว้ว่า Work Smart , Not Hard

วันจันทร์ที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

คุณค่าของว่านหางจระเข้

คุณค่าของว่านหางจระเข้นั้นมีมากมาย นอกจากใช้รักษาโรคแล้ว ยังใช้บำรุงผิว บำรุงเส้นผมได้ด้วย ปัจจุบันจะเห็นได้ว่ามีแชมพูและเครื่องสำอางหลายอย่างที่มีว่านหางจระเข้เป็นส่วนประกอบของและกำลังเป็นที่นิยมของคนทั่วไปเนื่องจากว่านหางจระเข้ มีคุณสมบัติช่วยให้ขบวนการเมโตะโบลิซึมทำงานได้ปกติ ลดการติดเชื้อ สลายพิษของเชื้อโรค กระตุ้นการเกิดใหม่ของเนื้อเยื้อส่วนที่ชำรุด ฉะนั้นว่านหางจระเข้จึงนำมาใช้เพื่อบำรุงผิวพรรณ ผู้ที่ใช้ว่านหางจระเข้บำรุงผิวพรรณอยู่เป็นประจำจะรู้สึกได้ชัดว่าว่านหางจระเข้มีส่วนช่วยให้ผิวพรรณผุดผ่อง สดชื่น มีน้ำมีนวล และยังสามารถขจัดสิวและลบรอยจุดด่างดำได้ด้วย
การใช้ว่านหางจระเข้เพื่อบำรุงผิว โดยปอกเปลือกออก ใช้แต่เมือกสีขาวใสที่อยู่ภายใน ทั้งนี้เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดการแพ้ ก่อนใช้ควรตรวจว่าตนเองจะเกิดอาการแพ้หรือไม่ โดยใช้น้ำที่เกิดจากวุ้นสีขาวของว่านหางจระเข้ทาตรงบริเวณโคนหูแล้วทิ้งไว้สักครู่ ถ้าเกิดอาการระคายเคืองเป็นผื่นแดงแสดงว่าแพ้ ไม่เหมาะที่จะใช้กับผิวหน้าอีกต่อไป ถ้ไม่มีการแพ้ก็ใช้ได้ตลอด แต่บางคนก็จะเห็นผลได้เหมือนกันเมื่อใช้ว่านหางจระเข้ทาบริเวณหัวสิวจะทำให้หัวสิวแห้งเร็ว และนอกจากนี้ ว่านหางจระเข้ยังสามารถลดความแห้งกร้านและลดความมันของผิวหน้าได้ โดยคนที่มีผิวมันก็จะลดความมัน คนที่มีผิวหน้าแห้งก็ยังรักษาความชุ่มชื่นของผิวได้

วันจันทร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

สารพัดประโยชน์จากแตงกวา

เชื่อว่า ทุกคนคงรู้จักแตงกวากันเป็นอย่างดี เพราะใช้ประกอบอาหารได้หลากหลาย เป็นผักแกล้มแก้เลี่ยนในอาหารจานเดียว เช่น ข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง เอาไปผัดน้ำมัน ทำแกงจืด ทำน้ำแตงกวาไว้ดื่ม เอามาดองกินกับอาหารได้หลายอย่าง

แตงกวาเป็นพืชที่อุดมด้วยสารอาหารมากมาย กินแตงกวา 1 ผล เราจะได้ทั้งโปรตีน ไขมัน คาร์โบไฮเดรต แคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก วิตามินบีและซี ได้เอนไซม์หลายชนิด เช่น เอนไซม์ย่อยโปรตีน เอนไซม์อีเรพซิน


นอกจากนี้ แตงกวายังมีสารที่มีกลิ่นหอมที่ละลายได้ดีในแอลกอฮอล์ จึงมีการนำไปใช้ผสมในน้ำหอมและเครื่องสำอางสำหรับคุณผู้หญิง


ส่วนสรรพคุณทางยาและสมุนไพร คนสมัยโบราณใช้ผลและเมล็ดอ่อนเพื่อลดไข้และขับปัสสาวะเนื่องจากมีน้ำมาก ใช้เป็นยาเย็นและยาระบายอ่อนๆ ช่วยบำรุงธาตุ ถ้าเอาทั้งผลไปตำจะใช้พอกผิวหนังบริเวณที่มีอาการอักเสบได้


สำหรับผู้หญิงที่รักสวยรักงาม แตงกวาจะช่วยบำรุงผิวพรรณและลบรอยฝ้าได้ เพียงแค่คุณเอาแตงกวาไปล้างให้สะอาด ฝานบางๆ แล้วเอาวางบนหน้าสัก 20 นาทีแล้วล้างออก หรือจะเอาแตงกวาไปปั่น แล้วเอาน้ำที่ได้มาชโลมหน้าไว้ประมาณ 15-20 นาทีแล้วล้างออก เท่านั้นก็จะได้ใบหน้าที่อ่อนนุ่ม แลดูอ่อนเยาว์อยู่เสมอ


เห็นมั้ยว่า เราสามารถใช้แตงกวาได้สารพัดประโยชน์ ทั้งกิน ทั้งเป็นยา และทั้งใช้เป็นเครื่องสำอางเพิ่มความงาม เรียกว่า 3 in 1 ชนิดที่เราไม่ควรมองข้าม แต่สำหรับคุณผู้หญิงที่รักสวยรักงามและอยากใช้แตงกวาบำรุงผิวอย่างที่แนะนำ ขอบอกเคล็ดลับเล็กๆ น้อยๆ เพิ่มเติมว่า ต้องทำเป็นประจำสม่ำเสมอ ไม่ใช่ว่า ทำวันนี้แล้ว หยุดไปอีก 3 วันหรือกว่านั้นเพราะความขี้เกียจ พอนึกขยันขึ้นมาก็ฝานหรือปั่นน้ำแตงกวามาพอกหน้าซักที ทำๆ หยุดๆ อย่างนี้มักไม่ค่อยได้ผลหรอก

วันอังคารที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2554

Company Boonrawd Brew Discovery history




Phraya Bhirom Bhakdi was born Boonrawd Sreshthaputra on 13 October 1872 , son of Pra Bhirom Bhakdi (Chom Sresthaputra ). He was educated at home, teachered by his father until the age of 11 , when he was sent to a temple to be further educated by the monks, a custom at the time for Thai boys. He started work quite young, during his teens,as a teacher, and then moved on to become a clerk at A.J.Dickson, a British-owned logging company. He stayed in the logging business for a while, and acted as a car dealer for a bit before starting his own ferry business, ferrying the Bangkokians across the Chao Praya River, between Bangkok and Thonburi. The business was a success at first, until there came too many competitions, and finally the building of bridges across the river. He dabbled in the idea of brewing a Thai-made beer in 1929,
and finally sent in a request to the government to build the first Thai brewery in 1930. Meanwhile,Boonrawd toured Germany and Denmark to study the art of making beer.
His dream became a reality in 1933, when the first bottle of Thai beer, Singha Beer,
rolled off the assembly line at Boonrawd Brewery.
Phraya Bhirom Bhakdi helped with many charities in his lifetime. He also become an expert in the art of kite flying in Thailand, and published a book on kite competitions.
He acted as fireman on numerous occasions,using his ferries to stop burning buildings with water from the Chao Praya River, and was finally made Luang Bhirom Bhakdi by His Majesty King Rama VI on 20 November B.E.2454 (1911) , at the age of 39. He became Pra Bhirom Bhakdi on 20 December B.E.2460 (1917), aged 44, and finally Phraya Bhirom Bhakdi on 1 January B.E.2467(1924), at the age of 52.
His Masjesty King Rama VII granted permission to Boonrawd for his descendants to use the surname of Bhirom Bhakdi, instead of Sreshthaputra. A new dynasty was born.

Phraya Bhirom Bhakdi was married to Khunying Lamai, and had 3 sons -Vidhya, Prachuab and Chamnong. He died in 1950, at the age of 78.

Note: Khun, Luang, Phra and Praya are titles of the old Siamese Aristocracy no longer in used.

วันเสาร์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2554

สัญลักษณ์ของโตเกียวเกิดความบิดเบี้ยว


ภายหลังการเกิดแผ่นดินไหวขนาด 8.9 ริกเตอร์ วันนี้ (11 มี.ค.) ที่จังหวัดมิยะงิ บนเกาะฮอนชู ประเทศญี่ปุ่น ส่งผลให้เกิดคลื่นสึนามิขนาดสูงกว่า 10 เมตร พัดเข้าถล่มเมืองตามแนวชายฝั่งแปซิฟิก บ้านเรือนต่างๆ ได้รับความเสียหายอย่างหนัก เกิดเหตุเพลิงไหม้ขึ้นหลายจุด รวมถึงโรงกลั่นน่ำมันของประเทศญี่ปุ่น ทั้งนี้ มีรายงานจากประเทศญี่ปุ่น ว่า เสาบนหอคอยโตเกียว อันเป็นสัญลักษณ์ของโตเกียวและประเทศญี่ปุ่นเกิดความบิดเบี้ยว หลังเกิดเหตุแผ่นดินไหวรุนแรงขนาด 8.9 ริกเตอร์ด้วย

เห็ดทรัฟเฟิล


เห็ดทรัพเฟิล 9 ขีด ตั้ง 4 ล้านกว่า
เห็ดทรัฟเฟิลเป็นเห็ดที่มีราคาแพงที่สุด โตใต้ดิน เมื่อโตเต็มที่จะมีกลิ่นเฉพาะที่แรง จึงนิยมใช้หมูและหมาที่ถูกฝึกมาเพื่อหาเห็ดทรัฟเฟิล
เห็ดทรัฟเฟิลขาว (White truffle) มีกลิ่นหอมมาก พบแถบป่าตอนเหนือของอิตาลี และโครเอเชีย
เห็ดทรัฟเฟิลดำ (Black truffle) มีหลายชนิด แต่พบมากที่ฝรั่งเศส ราคาจะถูกกว่าเห็ดทรัฟเฟิลขาว
เห็ดทรัฟเฟิลมักจะซ่อนตัวเองอยู่ใต้ต้นเบิร์ช ต้นโอ๊ก และต้นบีช อยู่ใต้ดินจนดูกับว่างอกออกมาจากรากของต้นไม้ใหญ่ บ้างก็แพร่ขยายไปตามรากของต้นราสเบอร์รีป่า เห็ดทรัฟเฟิลบางชนิดมีพิษ ดังนั้นต้องอาศัยผู้เชี่ยวชาญเรื่องทรัฟเฟิลโดยเฉพาะ ในการหาเห็ดทรัพเฟิลนั้นต้องใช้หมูหรือหมาที่ฝึกแล้วหา เพราะเห๊ดทรัพเฟิลจะมีกลิ่นแรง
การปรุงเห็ดทรัฟเฟิลใช้วิธีการง่ายๆ เห็ดทรัฟเฟิลจะให้กลิ่นและรสชาติที่แรง เวลาใช้ปรุงอาหารให้ใช้เพียงเล็กน้อยก็เพียงพอ









































วันพฤหัสบดีที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

การกวนข้าวอาซูรอ (ขนมอาซูรอ)


ความเป็นมา
ความเป็นมาของการกวนข้าวอาซูรอ หรือกวนขนมอาซูรอสืบเนื่องจากได้เกิดน้ำท่วมใหญ่ในสมัยนบีมุฮ (อล) ทำให้เกิดความเสียหายแก่ทรัพย์สิน ไร่นาของประชาชนและสาวกของนบีมุฮ (อล) และคนทั่วไปอดอาหาร นบีมุฮ (อล) จึงประกาศให้ผู้ที่มีสิ่งของเหลือพอจะรับประทานได้ ให้เอามากองรวมกัน และให้เอาของเหล่านั้นมากวนเข้าด้วยกัน เพื่อให้ทุกคนได้รับประทานอาหารกันโดยทั่วหน้า

ความสำคัญ
การกวนข้าวอาซูรอ (ขนมอาซูรอ) เป็นประเพณีท้องถิ่นของชาวไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ คำว่า อาซูรอ เป็นภาษาอาหรับ แปลว่า การผสม การรวมกัน คือการนำสิ่งของที่รับประทานได้หลายสิ่งหลายอย่างมากวนรวมกัน มีทั้งชนิดคาวและหวาน การกวนข้าวอาซูรอจะใช้คนในหมู่บ้านมาช่วยกันคนละไม้คนละมือ เพื่อความสามัคคีและสร้างความพร้อมเพรียงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน อันมีผลต่อการอยู่ร่วมกันของสังคมอย่างมีความสุข ก่อนจะแจกจ่ายให้รับประทานกัน เจ้าภาพจะเชิญบุคคลที่นับถือของชุมชนขึ้นมากล่าวขอพร (ดูอา) ก่อน จึงจะแจกให้คนทั่วไปรับประทานกัน

พิธีกรรม
การกวนข้าวอาซูรอเริ่มด้วยการที่เจ้าภาพประกาศเชิญชวนนัดหมายให้ชาวบ้านทราบว่าจะมีการกวนข้าวอาซูรอกันที่ไหน เมื่อใด เมื่อถึงกำหนดนัดหมายชาวบ้านก็จะนำอาหารดิบ เช่น เผือกมัน ฟักทอง มะละกอ กล้วย ข้าวสาร ถั่ว เป็นต้น มารวมเข้าด้วยกันแล้วปอกหั่น ตัดให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย จากนั้นนำเครื่องปรุง เช่น ข่า ตะไคร้ หอม กระเทียม ผักชี ยี่หร่า เกลือ น้ำตาล กะทิ เป็นต้น มาเป็นเครื่องผสมโดยหั่นตัดให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ เช่นเดียวกัน สำหรับกะทิจะคั้นเฉพาะน้ำมาผสม
วิธีกวน นำกะทะใบใหญ่ตั้งไฟ มีไม้พายสำหรับคนขนมอาซูรอ หลังจากตั้งกะทะบนเตา คั้นน้ำกะทิใส่ลงไป ตำหรือบดเครื่องแกงหยาบ ๆ ใส่ลงในน้ำกะทิ เมื่อกะทิเดือดใส่อาหารดิบต่าง ๆ ที่กล่าวมาแล้ว คนด้วยไม้พายจนกระทั่งทุกอย่างเปื่อยยุ่ย กวนต่อไปจนเป็นเนื้อเดียวกัน เมื่อแห้งได้ที่แล้วตักใส่ถาด โรยหน้าด้วยไข่เจียวหั่นบาง ๆ หรืออาจโรยหน้ากุ้ง เนื้อสมัน ปลาสมัน ผักชี หอมหั่นฝอย แล้วแต่รสนิยมของท้องถิ่น แล้วตัดเป็นชิ้น ๆ แจกจ่ายกันรับประทาน

หมายเหตุ : เนื้อสมัน ปลาสมัน คือ ปลา หรือเนื้อวัว ที่ต้มเคี่ยวด้วยเครื่องแกงจนแห้ง ใช้ทัพพีขยี้จนเนื้อเหล่านั้นเป็นผงฝอย แล้วนำไปโรยหน้าขนมอาซูรอ ถ้าเป็นชนิดหวานมีส่วนผสมเหมือนอาซูรอชนิดคาว แต่งใส่เครื่องเทศ และอาหารจำพวกเนื้อ เพิ่มน้ำตาลให้มากขึ้นและไม่ต้องโรยหน้า

วันเสาร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

นิทานเรื่อง....ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย


นานมาแล้ว มีต้น แอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึง และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่ง
ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวัน
เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ล

และก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล
เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา
เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว
วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า
"มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ " ต้นไม้ถาม


" ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้ว
ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น"
เด็กน้อยตอบ
"ฉันไม่มีเงินจะให้ ...เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ
เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น "
ต้นไม้ตอบ
เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข
หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย


วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น
ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก
" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ " ต้นไม้ถาม ต้นไม้ดูเศร้า ......
"ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว
ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง
เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม "

" ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ ...เอาไปสร้างบ้าน "
ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข
อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า ....
วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก
"มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ " ต้นไม้ถาม
" เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น
ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม"
" ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข "
ต้นไม้ตอบ


ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ
เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย
หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา
คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก


" ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว
ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ .... ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว "



" ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว
ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว "
เด็กน้อยตอบ

"ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย "
" ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว"
" รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้
...... มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน .. หลับให้สบาย....."
เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม ...และน้ำตาไหล ........


นี่เป็นเรื่องสำหรับทุกๆคน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่
เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่...
เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับมาหาท่าน
เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา
ไม่ว่าอย่างไร...พ่อ และแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งอย่างที่ท่านทำได้
หวังเพียงเรามีความสุข

คุณอาจจะคิดว่า "เด็กน้อย" ในเรื่องโหดร้าย
แต่นั่นคือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร?

........ แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ ....... เด็กน้อย .....???

วันอังคารที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ตรุษจีน


ตำนานความเป็นมาของวันตรุษจีน

ตรุษจีน เป็นวันสำคัญของจีนที่มีมาแต่โบราณที่เรียกว่า “กว้อชุนเจี๋ย” หรือ “กว้อเหนียน” เล่ากันว่าในสมัยโบราณ ในป่าทึบแห่งหนึ่ง มีสัตว์ป่าที่ดุร้ายและน่ากลัวมากตัวหนึ่ง เรียกว่า “เหนียน” มันออกอาละวาดกินคนเป็นประจำ พระเจ้าจึงลงโทษมัน อนุญาตให้มันลงมาจากเขาได้เพียงหนึ่งครั้งใน 365 วัน ดังนั้น เมื่อฤดูหนาวใกล้จะผ่านไป ฤดูใบไม้ผลิเวียนมาใกล้ เหนียน ก็จะออกมาทำร้ายผู้คน เพื่อป้องกันการมาของ เหนียน ทุก ๆ ครัวเรือนจึงต่างสะสมเสบียงอาหาร และกับข้าวจำนวนหนึ่งไว้ในบ้าน เมื่อถึงตอนค่ำของวันที่ 30 เดือน 12 ก็จะปิดประตูและหน้าต่างเอาไว้ ไม่หลับไม่นอนตลอดคืน เพื่อต่อสู้กับ เหนียน จนกระทั่งถึงรุ่งเช้าก็จะเป็นวันแรม 1 ค่ำ เดือน 1 เมื่อ เหนียน กลับไปแล้ว ทุก ๆ ครัวเรือนก็จะเปิดประตูออกมาแสดงความยินดีต่อกัน ที่โชคดีไม่ได้ถูก เหนียน ทำร้าย

ต่อมาพบว่า เหนียน มีจุดอ่อน มีอยู่ครั้งหนึ่ง เมื่อเหนียน มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีเด็กกลุ่มหนึ่งกำลังหวดแส้เล่นกันเมื่อ เหนียน ได้ยินเสียงแส้ดังเปรี้ยงปร้างก็เลยตกใจเผ่นหนีไป เมื่อ เหนียน ไปถึงหมู่บ้านอีกแห่งหนึ่ง เห็นมีชุดเสื้อผ้าสีแดงตากอยู่หน้าบ้านของครอบครัวหนึ่ง สีแดงฉูดฉาดนั้น ทำให้ เหนียน ตกใจและเผ่นหนีไปอีก เมื่อ เหนียน มาถึงหมู่บ้านแห่งที่สาม ปรากฏว่าไปพบเห็นกองเพลิงกองหนึ่งบนถนน แสงเพลิงที่เจิดจ้าทำให้ เหนียน ต้องเผ่นหนีไปอีก ตั้งแต่นั้นมา ผู้คนต่างรู้ว่า แม้ว่า เหนียน จะดุร้ายแต่มันก็กลัวสีแดง เสียงดังและไฟ ทำให้ผู้คนสามารถคิดหาวิธีกำจัด เหนียน ได้โดยไม่ยากนัก

เมื่อวันส่งท้ายตรุษจีนเวียนมาอีกครั้งหนึ่ง ทุกๆ ครัวเรือนจึงต่างนำกระดาษสีแดงมาติดไว้บนประตูหน้าบ้าน แขวนโคมไฟสีแดง พร้อมกับจุดประทัดและตีฆ้องรัวกลองอย่างต่อเนื่อง เมื่อ เหนียน มาถึงในตอนเย็น เห็นทุก ๆ ครัวเรือนมีแสงไฟสว่างไสว มีเสียงประทัดดังสนั่นจึงตกใจเผ่นหนีกลับเข้าป่าไป และไม่กล้าออกมาอาละวาดอีก ทุก ๆ คนจึงผ่านพ้นคืนแห่งอันตรายไปอย่างปลอดภัย เมื่อฟ้าสางแล้ว ผู้คนจึงออกมาจากบ้าน กล่าวคำอวยพรซึ่งกันและกันอย่างมีความสุข พร้อมกับการนำอาหารออกมารับประทานร่วมกันอย่างสนุก
สนาน


ชาวไทยเชื้อสายจีนจะถือประเพณีปฏิบัติอยู่ 3 วัน คือวันจ่าย วันไหว้ และวันปีใหม่

วันจ่าย หรือ ตื่อเส็ก คือวันก่อนวันสิ้นปี เป็นวันที่ชาวไทยเชื้อสายจีนจะต้องไปซื้ออาหารผลไม้และเครื่องเซ่นไหว้ต่างๆ ก่อนที่ร้านค้าทั้งหลายจะปิดร้านหยุดพักผ่อนยาว ในตอนค่ำจะมีการจุดธูปอัญเชิญเจ้าที่ หรือ ตี่จู๋เอี๊ย ให้ลงมาจากสวรรค์เพื่อรับการสักการะบูชาของเจ้าบ้าน หลังจากที่ได้ไหว้อัญเชิญขึ้นสวรรค์เมื่อ 4 วันที่แล้ว

วันไหว้ คือ วันสิ้นปี จะมีการไหว้ 3 ครั้ง คือ ตอนเช้ามืดจะไหว้ ไป๊เล่าเอี๊ย เป็นการไหว้เทพเจ้าต่างๆ ตอนสาย จะไหว้ไป๊เป้บ๊อ คือการไหว้บรรพบุรุษ พ่อแม่ญาติพี่น้องที่ถึงแก่กรรมไปแล้ว เป็นการแสดงความกตัญญูตามคติจีน การไหว้ครั้งนี้จะไหว้ไม่เกินเที่ยง ตอนบ่าย จะไหว้ ไป๊ฮ้อเฮียตี๋ เป็นการไหว้ผีพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว

วันขึ้นปีใหม่ หรือ วันเที่ยว หรือ วันถือ คือวันที่หนึ่งของเดือนที่หนึ่งของปี (ชิวอิก) วันนี้ ชาวจีนจะถือธรรมเนียมโบราณที่ยังปฏิบัติสืบต่อกันมาถึงปัจจุบัน คือ ไป๊เจีย คือ การไปไหว้ขอพรและอวยพรจากญาติผู้ใหญ่และผู้ที่เคารพรัก โดยนำส้มสีทองไปมอบให้ เหตุที่ให้ส้มก็เพราะออกเสียงภาษาจีนแต้จิ๋วว่า "กา" ซึ่งไปพ้องกับคำว่าทอง เพราะฉะนั้นการให้ส้มจึงเหมือนนำโชคดีไปให้ จะมอบส้มจำนวน 4 ผล ห่อด้วยผ้าเช็ดหน้าของผู้ชาย เหตุที่เรียกวันนี้ว่าวันถือคือ เป็นวันที่ชาวจีนถือว่าเป็นสิริมงคล งดการทำบาป จะมีคติถือบางอย่าง เช่น ไม่พูดจาไม่ดีต่อกัน ไม่ทวงหนี้กัน ไม่จับไม้กวาด และจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าใหม่แล้วออกเยี่ยมอวยพรและพักผ่อนนอกบ้าน เป็นต้น


ความเชื่อต่างๆใน วันตรุษจีน ที่ห้ามทำและที่นิยมทำกัน

วันตรุษจีน ทุกคนจะไม่พูดคำหยาบหรือพูดคำที่ไม่เป็นมงคล ความหมายเป็นนัยและคำว่า สี่ ซึ่งออกเสียงคล้ายความตายก็จะต้องไม่พูดออกมา วันตรุษจีน ต้องไม่มีการพูดถึงความตายหรือการใกล้ตาย และเรื่องผีสางเป็นเรื่องที่ต้องห้าม เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในปีเก่าๆ ก็จะไม่เอามาพูดถึง ซึ่งการพูดควรมีแต่เรื่องอนาคต และทุกอย่างที่ดีกับปีใหม่และการเริ่มต้นใหม่

วันตรุษจีน ถ้าหากคุณร้องไห้ในวันปีใหม่หรือ วันตรุษจีน คุณจะมีเรื่องเสียใจไปตลอดปี ดังนั้นแม้แต่เด็กดื้อที่ปฎิบัติตัวไม่ดีผู้ใหญ่ก็จะทน และไม่ตีสั่งสอน

การแต่งกายและความสะอาดใน วันตรุษจีน เราไม่ควรสระผมเพราะนั้นจะหมายถึงเราชะล้างความโชคดีของเราออกไป เสื้อผ้าสีแดงเป็นสีที่นิยมสวมใส่ในช่วง เทศกาลวันตรุษจีน นี้สีแดงถือเป็นสีสว่าง สีแห่งความสุข ซึ่งจะนำความสว่างและเจิดจ้ามาให้แก่ผู้สวมใส่ เชื่อกันว่าอารมณ์และการปฏิบัติตนในวันปีใหม่ จะส่งให้มีผลดีหรือผลร้ายได้ตลอดทั้งปี เด็ก ๆ และคนโสด เพื่อรวมไปถึงญาติใกล้ชิดจะได้ อังเปา ซึ่งเป็นซองสีแดงใส่ด้วย ธนบัตรใหม่เพื่อโชคดี

วันตรุษจีน กับความเชื่ออื่น ๆ สำหรับ คนที่เชื่อโชคลางมากๆ ก่อนออกจากบ้านเพื่อไปเยี่ยมเยียนเพื่อนหรือญาติ อาจมีการเชิญซินแส เพื่อหาฤกษ์ที่เหมาะสมในการออกจากบ้านและทางที่จะไปเพื่อ เป็นความเป็นสิริมงคล

บุคคลแรกที่พบใน วันตรุษจีน และคำพูดที่ได้ยินคำแรกของปีมีความหมายสำคัญมาก ถือว่าจะส่งให้มีผลได้ตลอดทั้งปี การได้ยินนกร้องเพลงหรือเห็นนกสีแดงหรือนกนางแอ่น ถือเป็นโชคดี

การเข้าไปหาใครในห้องนอนใน วันตรุษจีน ถือเป็นโชคร้ายดังนั้นไม่ว่าจะเป็นคนป่วยก็ต้องแต่งตัวออกมานั่งในห้องรับแขก

ไม่ควรใช้มีดหรือกรรไกรใน วันตรุษจีน เพราะเชื่อว่าจะเป็นการตัดโชคดี ทุกวันนี้ไม่ใช่ว่าชาวจีนทุกคนจะคงยังเชื่อตามความเชื่อที่มีมาแต่ทุกคนก็ยังคง ยึดถือ และปฎิบัติตาม เพราะสิ่งเหล่านี้เปรียบเสมือนธรรมเนียมและวัฒนธรรม โดยที่ชาวจีน ตระหนักดีว่าการปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมมาแต่เก่าก่อนเป็นการแสดงถึงความเป็นครอบครัวและเอกลักษณ์ของตน